بررسی اثربخشی خدمات مددکاری در کاهش فرار دختران در اردبیل

مقدمه: پدیده فرار دختران از منزل طی سال های اخیر در جامعه روبه فزونی نهاده است و پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی آن توجه متخصصان، سیاست گذاران و جمعیت عمومی را به خود معطوف کرده است. در این پژوهش به بررسی اثربخشی مددکاری در کاهش فراردختران پرداخته شده است. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع توصیفی بود. جامعه آماری را کلیه دختران فراری مراجعه کننده به مرکز مشاوره و کلانتری های فرماندهی انتظامی شهرستان اردبیل تشکیل می داد که 60 نفر از دختران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (20 نفر دختر فراری سالم، 20 نفر دختر فراری آسیب دیده و 20 نفر دختر غیرفراری) ابزارهای مورد استفاده عبارت از پرسش نامه محقق ساخته و مقیاس حمایت اجتماعی بودند. یافته ها: یافته ها نشان داد که در میزان حمایت اجتماعی دختران فراری آسیب دیده در خرده مقیاس خانوادگی و عمومی تفاوت معنی داری با دو گروه از دختران وجود دارد. نتیجه گیری: طرد خانواده و اجتناب دوستان و نهایتا از دست دادن حمایت عمومی دختران فراری را بیشتر به جداشدن از اجتماع و غوطه ور شدن در ورطه فساد سوق می هد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، دختران فراری ، عوامل آسیب زا