نقش اختلال نقص توجه- بیش فعالی بزرگسالان در رفتارهای پرخطر رانندگی با میانجی گری دشواری در تنظیم هیجان

اهداف: رفتارهای پرخطر رانندگی مهمترین عامل وقوع تصادفات جاده ای هستند. به نظر می رسد که اختلال نقص توجه- بیش فعالی در این زمینه نقش داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نقش اختلال نقص توجه- بیش فعالی بزرگسالان در رفتارهای پرخطر رانندگی با میانجی گری دشواری در تنظیم هیجان بود. ابزار و روش ها: جامعه آماری این پژوهش توصیفی- همبستگی، کلیه رانندگان انواع وسایل نقلیه عمومی و خصوصی شهر تبریز در سال 1394 بود که در نهایت 210 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه اختلال نقص توجه- بیش فعالی کانرز بزرگسالان، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان و پرسش نامه رفتار رانندگی منچستر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کاربرد روش مدل یابی معادلاتساختاری انجام شد. یافته ها: علایم اختلال نقص توجه- بیش فعالی و دشواری در تنظیم هیجان همبستگی معنی داری با رفتارهای پرخطر رانندگی داشتند. اختلال نقص توجه- بیش فعالی بر لغزش ها و خطاهای رانندگی تاثیر مستقیم و برتخلفات عمدی و غیرعمدی رانندگی تاثیر غیرمستقیم، با میانجی گری دشواری در تنظیم هیجان داشت. نتیجه گیری: لغزش و خطاها به طور مستقیم تحت تاثیر اختلال نقص توجه- بیش فعالی قرار دارند؛ اما تخلفات رانندگی به طور غیرمستقیم و با واسطه گری دشواری در تنظیم هیجان از اختلال نقص توجه- بیش فعالی اثر می پذیرند.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه- بیش فعالی ، هیجانات ، رانندگی