تاثیر رواندرمانی بین فردی گروهی کوتاه مدت بر کاهش علایم افسردگی و بهزیستی روانی در زندانیان زن

اهداف: شیوع جرم در بسیاری از کشورها ازجمله ایران در حال افزایش است و سالانه هزاران زن بهعلل مختلف وارد زندان های کشور می شوند. درصد زیادی از زنان زندانی دچار اختلال های شخصیت وبیماریهای روانی می شوند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی بین فردی گروهیکوتاه مدت بر کاهش علایم افسردگی و بهزیستی روانی زندانیان زن انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در زندانمرکزی خرم آباد در سال 1392 انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر از زندانیانزن به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه کنترل ( 15 نفر) و آزمایش ( 15 نفر) تقسیمشدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های افسردگی بک و بهزیستی روانی ریف و همچنین ازساختار روان درمانی بین فردی گروهی کوتاه مدت استفاده شد. داده ها در قالب نرم افزار SPSS19 با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در گروه آزمایشی پس از درمان، در شاخص های افسردگی و بهزیستی روانی به صورت معناداری بهبودی ایجاد شد (p<0.05). نتیجه گیری: روان درمانی بین فردی گروهی در کاهش علایم افسردگی و افزایش بهزیستیروانشناختی زنان زندانی موثر است.