راستی آزمایی خطواره های استخراج شده توسط روش های نیمه خودکار سنجش از دور: مطالعه موردی منطقه شمال غرب زون سنندج-سیرجان

چکیده: جهت راستی­آزمایی خطواره­های استخراج شده توسط تکنیک­های سنجش از دور، این ساختارها با ساختارهایی که توسط برداشت های صحرایی به اثبات رسیده و یا اینکه در نقشه­های موجود آورده شده­اند؛ مقایسه شدند. در این راستا، بخش شمال­غربی زون سنندج-سیرجان که دارای گسله­های بسیار زیادی با طول­های متفاوت بود به عنوان منطقه مورد مطالعاتی انتخاب گردید. در این پژوهش، ابتدا با تلفیق روش­های مختلف سنجش از دور، اقدام به استخراج نیمه خودکار خطواره­ها شد. در ادامه با کمک پیمایش­های سطحی نقشه گسل­ها تهیه وهمچنین، گسل­های موجود در نقشه­های زمین­شناسی رقومی گردیده و در محیط GIS به عنوان سه لایه برداری از شکستگی­ها معرفی شدند. با استفاده از توانایی­های محیط GIS، با روی هم قرار دادن لایه­های اطلاعاتی و مقایسه بصری نتایج، میزان درستی خطواره­های استخراج­شده از طریق تکنیک­های سنجش از دور مورد بررسی و راستی­آزمایی قرار گرفت. بررسی های این پژوهش نشان می­دهد که خروجی­های حاصل از بکارگیری تکنیک­های سنجش از دور تنها در مورد خطواره­های بزرگ مقیاس و اصلی قابل اعتماد بوده و در مورد خطواره­های کوچک مقیاس­تر مناسب نمی­باشند هر چند که نتایج حاصله حتما می بایست توسط پیمایش­های صحرایی مناسب کنترل و کالیبره گردند.

کلیدواژه ها:

کلید واژه ها: خطواره ، سنجش از دور ، تکنیک های نیمه خودکار ، تحلیل های بصری ، زون سنندج-سیرجان