ارزیابی وضعیت آموزش راهنمایان گردشگری در ایران با رویکرد ارایه الگوی آموزشی در سطح دانشگاهی

با توجه به اهمیت و نقش راهنمایان تور در ارایه خدمات گردشگری به گردشگران داخلی و خارجی و همچنین کم توجهی به موضوعات مربوط به راهنمایان تور در ادبیات گردشگری، این تحقیق به ارزیابی وضعیت آموزش راهنمایان گردشگری در ایران میپردازد. این پژوهش که از لحاظ روششناسی، تحلیلی-پیمایشی است؛ با هدف شناخت وضعیت فعلی آموزش راهنمایان گردشگری در ایران و ارایه راهکارهای مناسب جهت بهینه نمودن آموزشها و توسعه برنامههای آموزشی راهنمایان گردشگری نوشته شده است. نمونه آماری پژوهش حاضر را 120 نفر ازکارشناسان گردشگری، اساتید و راهنمایان آموزش دیده و حرفهای تشکیل میدهد. دادههای این پژوهش از طریق پرسشنامه (با 34 متغیر) جمع آوری و با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که وضعیت برنامههای درسی و تکنولوژی، تجهیزات و منابع فیزیکی و مدیریت و سیاست گذاریهای کلان گردشگری در حد متوسط بوده و بازنگری در برنامههای درسی و افزایش تجهیزات، تسهیلات و امکانات لازم در مراکز آموزشی ضروری به نظر میرسد. در این راستا، برای رسیدن به وضعیت مطلوب بایستی در سیاست گذاریهای کلان گردشگری کشور نسبت به توسعه مراکز آموزشی در استانهای گردشگرپذیر و توسعه امور آموزشی راهنمایان در دانشگاهها برنامهریزی مناسبی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ایران ، راهنمایان تور ، آموزش ، مراکز آموزشی.سازمانی