بررسی شاخصه های نوآوری از دیدگاه قرآن کریم

ثمرات نو آوری نسیم حیات بخشی است که اگر در پیکر جامعه جریان یابد، سبب ماندگاری و پویایی آن می شود. نو آوری پیش در امد توسعه و تعالی یک جامعه است.     در نگرش قرآنی  انسان موجودی فراتر از سایر موجودات است، که اسماء الهی به صورت ظرفیت هایی بالقوه در ذات وی سرشته شده و قابلیت آن را دارد تا پس از طی فرآیندی تلاشمند، ظهور توانمندی های درونی اش را به نظاره بنشیند. آیین اسلام که بنیادی ترین مفاهیم و اصول آن در قالب معجزه آسمانی قرآن تجلی یافته، تحولی عظیم در جمیع شئون مرتبط با حیات انسان ایجاد کرده است.     اصول و مبانی اسلامی هرگز انسان را به سمت وسوی رکود و جمود سوق نمی دهد، زیرا رسالت اسلام، تکامل، پیشرفت و ارتقای انسان است.    در این جستار، برای بررسی  شاخصه های نوآوری با رویکردی قرآنی، مفهوم نوآوری را تبیین و سپس وجوه افتراق آن را با بدعت گذاری تعیین می کنیم.      از ان جا که اجرایی شدن بعضی دستورالعمل های قرآنی در زندگی فردی و اجتماعی مسلمین در جهان معاصر نیازمند تحقق نو آوری های علمی و عملی است به چند قاعده قرآنی در این راستا اشاره می نماییم.   بر این اساس مهم ترین ملزومات و برجسته ترین موانع تحقق نو آوری در جوامع اسلامی از دیدگاه قرآن کریم بررسی می شود. هدف این جستار، تمهید فضای مناسب برای تضارب آراء، ارزش گذاری بر مقوله نقد، اشاعه روحیه پرسش گری، پرهیز از مناقشه در مناظرات از جمله مهم ترین مقدمات و جمود فکری، گذشته گرایی، شخصیت گرایی و از خود بیگانگی در زمره مهم ترین موانع تحقق نو آوری از دیدگاه قرآن است.    

کلیدواژه ها:

نوآوری ، قرآن کریم ، شاخصه ها ، پرسش گری ، گذشته گرایی ، شخصیت گرایی ، از خود بیگانگی