تشاوم عبدالرحمن شکری بین الظن و الواقع (دراسه و نقد)

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 273

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TRAL-2-4_001

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

چکیده مقاله:

کان عبدالرحمن شکری برهافه حسه و دقه نظره شاعرا کثر فی شعره ما یدل علی تشاومه و اشتهر الشاعر عند بعض الدارسین بهذه النظره غیر ان الباحث المتامل یجد فی اشعاره، الکثیر من الابیات التی تبعث علی الامل و تدعو الی التفاول فی الحیاه لذا فان تشاومه لیس مظلما قاتما بل ان هناک بروق امل تظهر بین حین و آخر فی اشعاره حیث یعتقد الشاعر ان الانسان یمتاز بقوه تستطیع ان تبدل التشاوم الی مفهوم من مفاهیم التفاول فی الحیاه. یدرس هذا المقال مدی صحه زعم القایلین بتشاوم شکری فتناول البحث دراسه شعره و استخراج الشواهد التی توضح مدی صحه ذلک الادعاء من خلال استعراض ادله القایلین بالتشاوم عند شکری الذی یظهر فی طیات دواوینه و اظهار الصبغه التفاولیه فی شعره الذی یغلب احیانا تلک الصبغه المتشایمه.  

نویسندگان

ابوالفضل رضایی

استاذ مساعد بجامعه الشهید بهشتی، طهران

الدکتور علی اکبر نورسیده

استاذ مساعد بجامعه الشهید بهشتی، طهران