تأثیر تقاضای متغیر بر مسیریابی اتوبوس تندرو

راهاندازی سامانه اتوبوس تندرو یک از روشهای افزایش سهم تقاضای حمل و نقل همگانی است. تغییر تقاضا میتواند باعث ایجاد تغییر در مسیرهای بهینه شبکه حمل و نقل همگانی شود. کمینهکردن تعداد تغییر وسیلهها و کمینهسازی متوسط زمانسفر استفادهکنندگان و بیشینه پوشش شبکه میتوانند اساس بهینهسازی یک شبکه حمل و نقل ر ا تشکیل دهن د. از جمله دادههای مسئله تقاضای حمل و نقل همگانی، تعداد ناوگان اتوبوس و اتوبوس تندرو، شبکه خیابانی ، تعداد خطوط اتوبوستندرو، میزان تقاضای قابل تغییر در صورت اضافه شدن مسیر اتوبوس تندرو به شبکه حمل و نقل همگان ی هستن د. در اینمقاله روشی در بررسی تأثیر تقاضای متغیر بر مسیریابی اتوبوس تندرو توسعه داده میشود. همراه با در نظر گرفتن شبکه اتوبوس و اتوبوس تندرو به صورت یک شبکه اتوبوسرانی یکپارچه، متوسط زمان سفر استفادهکنندگان به عنوان تابع هدف درنظر گرفته شده است و تغییر تقاضا در گرههایی که بر روی مسیر اتوبوس تندرو قرار میگیرند اعمال شده است. نوآوری این مقاله یک متدولوژی است که بهینهسازی مسیر اتوبوس تندرو را در شرایط تغییر تقاضا بررسی میکند. این مسئله برایشرایطی که ناوگان مستقل برای اتوبوس تندرو وجود دارد و در شرایطی که کل سیستم اتوبوسرانی ناوگان مشترک دارد دریک شبکه نمونه بررسی شدهاست. در این موارد کاهش متوسط زمان سفر استفاد هکنندگا ن در شرایطی که تقاضا تغییر میکند بررسی شده است. در صورت تغییر مسیر، با استفاده از الگوریتم مسیر بهینه و 20 درصد تغییر تقاضا، برای 30 درصد کاهش زمان سفر اتوبوس تندرو در سه سناریو با تعداد ناوگان و مسیرهای اولیه متفاوت، متوسط زمان سفر استفاده کنندگان 1/58و0/76و2/92درصد نسبت به حالت تغییر تقاضا و عدم تغییر مسیر برای ناوگان مشترک کاهش می یابد برای ناوگان مستقل برای اتوبوس تندرو این میزان کاهش 1/04و1/11و2/21درصد می باشد

کلیدواژه ها:

تقاضای متغیر ، مسیریابی ، اتوبوس تندرو ، متوسط زمان سفراستفاده کنندگان