بررسی آزمایشگاهی رفتار فیزیکی و مکانیکی مخلوط های آسفالتی اصلاح شده با مصالح سنگی سرباره ای

در این تحقیق با هدف امکان سنجی و فرمولاسیون کاربرد سرباره فولاد در مخلوط های آسفالتی پس از بررسی خصوصیات مصالح سنگدانهای سرباره فولاد با استفاده از تجهیزات پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی، هفت سری مخلوط آزمایشگاهی که در هر یک از آنها نسبتی از سنگدانه آهکی با سنگدانه سرباره فولاد جایگزین شده بود ساخته شدند. با استفاده از روش طرح اختلاط مارشال، درصد قیر بهینه و سایر پارامترهای مارشال بدست آمد. همچنین آزمایشات تعیین مقاومت لغزندگی و خواص اصطکاکی مخلوط های آسفالتی حاوی مصالح سرباره ای با استفاده از دستگاه پاندول انگلیسی و روش پخش ماسه بر روی نمونه های دال شکل انجام شد. نتایج نشان داد که در مخلوط ساخته شده با مصالح سرباره ای، پارامترهای استقامت مارشال، وزن مخصوص و مقاومت لغزندگی افزایش چشمگیری پیدا می کند ولی مصرف قیر و فضای خالی مخلوط به طور قابل توجهی افزایش می یابد. این در حالی است که در مخلوط هایی که در آنها تنها بخشی از مصالح درشت دانه آهکی با مصالح سرباره ای جایگزین شده است با بهبود قابل قبول در پارامترهای ذکر شده، مصرف قیر و فضای خالی مخلوط نیز در حدود متعارف و مجاز قرار می گیرند. در این تحقیق همچنین حساسیت رطوبتی مخلوط ها به روش آشتو T-283 مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از کاهش حساسیت رطوبتی مخلوط های حاوی مصالح سرباره ای است. بررسی پتانسیل انبساطی مخلوط ها نیز نشان داد که انبساط نمونه های حاوی سرباره فولاد پس از 7 روز کمتر از 1 % است.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی داغ ، سرباره فولاد ، پراش اشعه ایکس ، میکروسکوپ الکترونی ، مقاومت لغزندگی