پیش بینی فراوانی تصادفهای جرحی درتقاطع های چهارشاخه چراغ دار

تصادفات ترافیکی در تقاطعهای شهری، منجر به هزینه های گزافی به شکل مرگ، جراحت، از دست رفتن کار و فعالیت وخسارات مالی در جامعه میشود. تقاطعها خصوصًا در مناطق درونشهری، یکی از نقاط بحرانی ایمنی ترافیک و از مراکزتصادفات به حساب میآید؛ اما در ایران بهنظر نمیرسد که تحقیقات گذشته عوامل مؤثر بر فراوانی تصادفات در تقاطعها را بررسی کرده باشند و بدین جهت پیشبینی تأثیر نسبی انواع بهسازی تقاطعها به منظور کاهش فراوانی تصادفات و تعیین اولویت سرمایهگذاری در پروژههای بهسازی تقاطعها مشکل است. هدف از این تحقیق، ایجاد مدل آماری با توزیع دوجملهای منفی برای پیشبینی فراوانی تصادفات جرحی و تشخیصعواملاثرگذار بر فراوانی تصادفات جرحی در تقاطعهای چراغدار شهرستان مشهد است. برای تعیین بهترین برازش توزیع به دادههای تصادف از آزمون کی-دو استفاده شد و بررسی مناسب بودن برازشمدل از طریق دویانس/ درجه آزادی وX2پیرسون/درجه آزادی کنترل گردید. معتبرسازی مدل با استفاده از آزمون استیودنت زوج شده بررسی شد. با استفاده از فاکتور کاهش تصادفات تأثیر نسبی هر یک از متغیرها بر فراوانی تصادفات جرحی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مدل آماری، رابطه مهم بین مشخصات هندسی، عامل کنترل و مشخصات ترافیکی تقاطعهای چراغدار را با فراوانیتصادفات آشکار کرد. نتایج نشان داد که ۶ متغیر به میزان قابل ملاحظهای بر ایمنی تقاطعها اثر میگذارد. تعداد خطوط عبوری شاخه تقاطع، وجود میانه در شاخه تقاطع، تعداد فازها به ازای هر سیکل، نوع سیستم کنترل تقاطع، دوربین نظارتی و حجم کل ترافیک شاخه تقاطع، متغیرهایی استکه از لحاظ آماری، بر فراوانی تصادفات جرحی در تقاطعهای چراغداراثر میگذارد.

کلیدواژه ها:

تصادف جرحی ، تقاطع های چراغدار ، مدل دوجمله ای منفی