بررسی تاثیر لوامیزول بر کلسترول تام، تری گلیسریدها و لیپوپروتئین های سرم خون ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio L.

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 629

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_VTJ-26-4_001

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1395

چکیده مقاله:

لوامیزول از داروهای ضدانگل و محرک ایمنی است که استفاده وسیعی در درمان بیماری های انگلی دام های اهلی و آبزیان دارد. در این تحقیق اثر مصرف لوامیزول بر کلسترول، تری گلیسیرید و لیپوپروتئین های سرم ماهی کپور مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 120 قطعه ماهی کپور به چهار گروه 30 تایی تقسیم شدند. سه گروه مدت 30 روز جیره حاوی لوامیزول به مقادیر 100 ،500 و1000 میلی گرم در کیلوگرم لوامیزول دریافت کردند و 30 قطعه نیز به عنوان گروه شاهد غذای بدون دارو دریافت کردند. پس از گذشت 30 روز ماهی ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میزان تری گلیسرید در گروه 500 و 1000 میلی گرم لوامیزول به طور معنی داری از گروه 100 میلی گرم و گروه شاهد بیش تر بوده است )01/0>p .)اما میزان کلسترول سرم در گروه هایی که100 ،500 و 1000 میلی گرم در کیلوگرم لوامیزول دریافت کردند به طور معنی داری از گروه شاهد کم تر بوده است. لیپوپروتئین ها نیز نسبت به گروه شاهد تفاوت های معنی داری نشان دادند. در تمام گروههای دریافت کننده لوامیزول در مقایسه با گروه شاهد درصد لیپوپروتئین با دنسیتی باال )HDL )کاهش یافت )05/0>p )در حالی که درصد لیپوپروتئین با دنسیتی کم )LDL )سرم خون در تمامیگروههای دریافت کننده لوامیزول در مقایسه با گروه شاهد به شکل معنیداری افزایش یافت. در مورد لیپوپروتئین با دنسیتی بسیار پایین )VLDL )بررسی نتایج نشان داد در گروه های 500 و 1000 میلی گرم لوامیزول با افزایش دوز دارو درصد VLDL در مقایسه با گروه 100 میلی گرم و شاهد اختالف معنیداری را نشان داده و احتماالً افزایش کلسترول سبب افزایش درصد VLDL سرم خون شده است )05/0>p .)این تحقیق نشان می دهد مصرف لوامیزول بر میزان کلسترول، لیپوپروتئین ها و تری گلیسریدهای سرم تاثیر قابل توجهی داشته است. این تحقیق نشان می دهد مصرف لوامیزول هر چند باعث تغییرات متعددی در پروفایل لیپیدی سرم خون ماهی شده است اما این تغییرات در حدی نبوده است که نشانگر ایجاد اختالت کبدی باشد و منع مصرف دارو را موجب نمی شود.

نویسندگان

رحیم پیغان

استاد، گروه علوم درمانگاهی ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز

محمدراضی جلالی

دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز

سمانه فرخ فر

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز