اثر کتوز تحت بالینی در اوایل شیردهی بر عملکرد تولیدی و تولیدمثلی گاوهای هلشتاین در استان مازندران

هدف از مطالعه حاضر شناسایی گاوهای مبتال به کتوز تحت بالینی با استفاده از تست پروفیل متابولیکی و بررسی عملکرد تولیدی و سالمت آنها در مقایسه با گاوهای فاقد این ناهنجاری بود. بدین منظور 96 راس گاو هلشتاین آبستن براساس تاریخ احتمالی زایش انتخاب شدند. در فاصله یک هفته قبل از زایش و یک هفته بعد از زایش از سیاهرگ دمی دامها خونگیری شد و با استفاده از دستگاه اتوآناالیزر غلظت NEFA و BHBA مشخص شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد 6/41 درصد از گاوها در دوره پس از زایش دارای ناهنجاری کتوز تحت بالینی بودند. در دامهایی که دارای کتوز تحت بالینی بودند نسبت به گروهی که فاقد این ناهنجاری بودند درصد وقوع جفت ماندگی، متریت و ورم پستان بهصورت معنیداری بیشتر بود. فاصله زایش تا اولین تلقیح و روزهای باز در گاوهای مبتال به کتوز تحت بالینی نسبت به گاوهایی که فاقد این ناهنجاری بودند بهصورت معنیداری بیشتر بود در حالیکه درصد گیرایی حاصل از اولین تلقیح در گاوهایی که دارای کتوز بالینی نسبت به گروهی که فاقد این ناهنجاری بودند بهصورت معنیداری کاهش نشان داد. بهطور کلی میتوان از این پژوهش نتیجهگیری کرد کتوز تحت بالینی میتواندسلامت دام را به خطر انداخته و با افزایش حساسیت دام نسبت به بیماریهاو ناهنجاریهای متابولیکی در زمان زایش و دوره پس از زایش، برای آینده تولیدی و تولیدمثلی گاوها خطر محسوب شود.

کلیدواژه ها:

شاخصهای متابولیکی ، کتوز تحت بالینی ، متریت ، ورم پستان ، جفت ماندگی ، گاو هلشتاین