بررسی اثر باکتری آئروموناس هیدروفیلا بر ساختار بافتی کبد و اندام های ایمنی ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus)

یکی از مشکلات عمده و قابل توجه در پرورش ماهیان و آبزی پروری در کل دنیا، بیماری های باکتریایی است. باکتری آئروموناس هیدروفیلا یک عامل بیماری زای فرصت طلب است. این باکتری مسئول گستره وسیعی از بیماری های باکتریایی در ماهیان می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ساختار بافتی کبد، طحال و راس کلیه در ماهی شانک زردباله تحت مواجهه با باکتری آئروموناس هیدروفیلا به روش غوطه وری بود. به همین منظور، 90 ماهی شانک زردباله به مدت 3 هفته تحت مواجهه با غلظت هایی شامل(Cfu/ml106 و Cfu/ml103) از آئروموناس هیدروفیلا قرار گرفتند. پس از تشریح ماهی نمونه های بافتی از کبد، طحال و راس کلیه اخذ و در محلول فرمالین بافر 10 درصد جهت تثبیت شدن قرار داده شد. مقاطعی به ضخامت 6-5 میکرومتر از بافت ها تهیه گردیده و با هماتوکسیلین-ائوزین برای بررسی با میکروسکوپ نوری رنگ آمیزی شدند. بر طبق نتایج، تغییرات آسیب شناختی در اندام کبد شامل، هیپرتروفی هسته، هیپرتروفی یاخته ای، وجود یاخته هایی با اشکال نامنظم، واکوئله شدن یاخته های کبدی، قرار گرفتن هسته در موقعیت جانبی، اتساع سینوزوئیدی، اتساع فضای دیس، واکوئله شدن هسته، دژنره شدن سیتوپلاسم، تجمعات ملانوماکروفاژی، احتقان خون، بافت مردگی، دژنره شدن هسته و خونریزی بود. در اندام طحال تغییرات ساختار بافتی شامل افزایش تجمعات و تراکم ملانوماکروفاژی در تمامی نمونه ها بود. تغییرات آسیب شناختی مشاهده شده در راس کلیه شامل خونریزی، تجمعات ملانوماکروفاژی، کشیده شدن غشای پایه لوله های کلیوی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عفونت ایجاد شده به وسیله آئروموناس هیدروفیلا باعث تغییر در ساختار بافتی کبد و اندام های ایمنی (طحال و راس کلیه) می شود.

کلیدواژه ها:

کبد ، طحال ، راس کلیه ، شانک زرد باله ، آئروموناس هیدروفیلا