مطالعه اختلافات سرولوژیکی جدایه های اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 366

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_VTJ-32-3_004

تاریخ نمایه سازی: 3 آذر 1398

چکیده مقاله:

مطالعه حاضر برای بررسی تنوع آنتی ژنیک پنج جدایه ی 7،32،71،63،65 اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (Ornithobacterium rhinotracheale, ORT) از برخی استان های کشور انجام گرفت. تعداد 48 پرنده از جوجه های SPF 14 روزه به طور تصادفی به 6 گروه جداگانه تقسیم شده و با دسترسی آزاد به غذا و آب در قفس های جداگانه نگهداری شدند. جداگانه به هر گروه، از هریک از آنتی ژن های غیرفعال شده با فرمالین حاوی تعداد (CFU 8 10 ×1) باکتری به همراه یاور ناقص فروند، دو مرتبه بافاصله سه هفته  تزریق گردیدند. گروه ششم تنها بافر سالین فسفات در هر مرحله دریافت نمودند. دو هفته بعد، خون گیری از تمام پرنده ها جهت تهیه نمونه های سرمی صورت گرفت. ارزیابی پاسخ ایمنی هومورال و تشخیص تفاوت های آنتی ژن در بین جدایه ها با استفاده از آزمایش الیزا تجاری و آزمون (AGP, Agar gel precipitation)، انجام شد. نتایج الیزا تفاوت در تولید آنتی بادی با بالاترین سطح سرمی برای جدایه های 7 و 32 (05/0> p) و کمترین تیتر برای جدایه 63 را نشان داد. آزمون AGP نشان داد حداقل یک آنتی ژن مشترک بین بیشتر جدایه ها (به جز جدایه 71) وجود دارد. بعلاوه در AGP واکنشی مشابه بین  این آنتی ژن ها با سرم حاصل از پرنده SPF ایمن شده با واکسن (ORT,serotype A) مشاهده شد. این تحقیق نشان داد که جدایه های مزبور ازلحاظ سرولوژیکی دارای هویت یکسان (به جز 71) و وابسته به سروتیپ A اورنیتوباکتریوم رینوتراکئاله بوده و بین جدایه ها ممکن است اختلافی در القای پاسخ ایمنی دیده شود. نتایج این مطالعه می تواند در انتخاب بهتر سوش کاندیدای واکسن ORT بومی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال ، الیزا ، تست رسوبی در ژلوز آگار ، سروتیپ ، جوجه عاری از اجرام خاص

نویسندگان

عباس نوری

استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، کرج

منصور بنانی

دانشیار پژوهشی موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، کرج

سید غلامرضا میرزایی

کارشناس ارشد موسسه تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی، کرج

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Allymehr, M. 2006. Seroprevalence of Ornithobacterium rhinotracheale infection in broiler ...
  • Amonsin, A., J. F. Wellehan, L. L. Li, P. Vandamme, ...
  • Asadpour, Y., M. H. Bozorgmehrifard, S. A. Pourbakhsh and M. ...
  • Back, A., D. Halvorson, G. Rajashekara and K. V. Nagaraja. ...
  • Banani, M. 2016. Infection of Ornithobacterium rhinotracheale (ORT) and its ...
  • Banani, M., P. KHaki, H. Goodarzi, J. Vandyousefi and S. ...
  • Banani, M., S. A. Pourbakhsh, P. Khaki and G. Moazeni ...
  • Bock, R., P, M. Freidlin, A. Manoim, A. Inbar, P. ...
  • Chin, R. P. and B. R. Charlton. Section. 2008. Ornithobacteriosis, ...
  • Chin, R. P., P. C. M. van Empel and H. ...
  • Hafez, H. M. and R. Sting. 1999. Investigations on different ...
  • Keleidari, G. A., M. R. Basami, H. Kavoosi and F. ...
  • Koga, Y. and A. I. Zavaleta. 2005. Intraspecies genetic variability ...
  • Leroy-Setrin, S., G. Flaujac, K. Thenaisy and E. Chaslus-Dancla. 1998. ...
  • M., B., S. A. Pourbakhsh and P. Khaki. 2001. Isolation ...
  • Mendoza-Espinoza, A., Y. Koga and A. I. Zavaleta. 2008. Amplified ...
  • Mirzaie, S., M. Hassanzdeh, M. H. Bozorgmehrifard and M. Banani. ...
  • Schuijffel, D. F., P. C. van Empel, A. M. Pennings, ...
  • van Empel, P. 1998. Ornithobacterium rhinotracheale. PhDthesis. Utrecht, Universiteit ...
  • van Empel, P., H. van den Bosch, P. Loeffen and ...
  • van Empel, P. C. and H. M. Hafez. 1999. Ornithobacterium ...
  • نمایش کامل مراجع