نقد فرگه بر روانشناسی گری
محل انتشار: دوفصلنامه حکمت معاصر، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 444
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WISDOM-9-1_007
تاریخ نمایه سازی: 22 خرداد 1398
چکیده مقاله:
چکیده بنابر مکتب روانشناسی گری، قوانین منطق و ریاضیات چیزی جز گزارش های تعمیم یافته از الگوهای تفکر حاکم بر ذهن بشری نیست در نتیجه محتوای عبارت های منطقی، ایده هایی صرفا ذهنی و آفریده ذهن بشرند و اگر ساختار ذهن ما به شیوه های متفاوت با آنچه بالفعل است می بود، آن گاه قوانین منطقی چیزی متفاوت با آنچه از قضا در حال حاضر هستند می بودند. از نظر فرگه، بنیان این نظریه بر مفهوم گرایی و ایده نگاری معنای کلمات است. در باور فرگه معنای گزاره ها، که وی آن را اندیشه می نامد امری متمایز از ایده ها و مفاهیم حاضر در ذهن هر فرد است و وی با دو استدلال درصدد اثبات این امر است. عدم گفتمان مشترک و در نتیجه تبدیل زبان به امری شخصی و همچنین حاصل شدن نسبی گرایی معرفت شناختی دو تالی فاسد پذیرش عدم تمایز اندیشه از ایده است. در این پژوهش روشن می گردد که اشکالات فرگه بر مفهوم گرایی همچنان پابرجا است و به این اشکالات تا کنون پاسخ قانع کننده ای داده نشده است. رویکرد این پژوهش متمرکز بر استدلال های سلبی فرگه در نقد مفهوم گرایی و نه نظریات ایجابی فرگه در نحوه ادراک اندیشه ها است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمدامین مشک فروش
دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی، گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده الهیات و مطالعات اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهدی عظیمی
استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده الهیات و مطالعات اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :