مقایسه نیتریفیکاسیون جزئی و کامل در سیستم SBR با هدف استفاده در فرایندهای جریان جانبی

یکی از روشهای نوین مورد توجه محققان، استفاده از روشهای کم هزینه بیولوژیکی حذف آمونیاک تحت عنوان نیتریفیکاسیون جزئی است. در این تحقیق که هدف از انجام آن مقایسه دو فرایند نیتریفیکاسیون کامل و جزئی به منظور به کارگیری در فرایندهای جریان جانبی بود، میزان حذف آمونیاک در فاضلابهای با غلظت بالای آمونیاک تحت سیکل های مختلف در سیستم SBR در مقیاس پایلوت مورد بررسی قرار گرفت. غلظت آمونیاک در فاضلاب سنتزی حدود ٩٠٠ میلی گرم در لیتر و حجم ثابت راکتور ٣ لیتر و حجم قابل تعویض آن برای ایجاد زمان ماند مناسب تا ٦ لیتر متغیر بود که بر این اساس زمان ماندهای 1/05 تا 1/55 روز در حالتهای مختلف به کار رفت. بر اساس نتایج حاصل از اندازه گیری آمونیاک، نیتریت و نیترات با دستگاه اسپکتروفتومتر، مشخص گردید که با کنترل دما ، pH ، اکسیژن محلول و زیرسیکل های بیشتر می توان به نیتریفیکاسیون جزئی دست یافت. بر اساس محاسبات انجام شده مشخص گردید که نرخ ویژه اکسیداسیون آمونیاک در نیتریفیکاسیون کامل در قیاس با جزئی در حدود ١٣ تا ١٦ درصد بیشتر است و این درحالی است که در این حالت، درصد تجمع نیتریت ازحدود ٩١ به ٥١ درصد در سه زیرسیکل و از حدود ٨١ به ٣٠ درصد در یک زیرسیکل در قیاس با نوع جزئی کاهش یافته است. علاوه بر این، افزایش تعداد زیرسیکل های فرعی از یک به سه تأثیر قابل ملاحظه ای در افزایش نرخ ویژه اکسیداسیون آمونیاک از ٢٩ تا ٣٢ درصد به ترتیب در نیتریفیکاسیون جزئی و کامل داشت. این موضوع نشان داد که استفاده از روش مذکور می تواند علاوه بر حذف آمونیاک با غلظت بالا در فرایندهای جریان جانبی، باعث اکسیداسیون کمتر نیتریت در نیتریفیکاسیون جزئی نسبت به نوع کامل شود.

کلیدواژه ها:

نیتریفیکاسیون ، فرایند جریان جانبی ، راکتورهای پیوسته متوالی