مقایسه فرایندهای انعقاد الکتریکی و فتواکسیداسیون UV/ O3 در حذف رنگزای اسید آبی 113

روزانه میلیون ها لیتر پساب رنگی توسط صنایع مختلف تولید می شود که این پسابها باعث بروز مسائل محیط زیستی می شوند . هدف از این تحقیق ، بررسی و مقایسه قابلیت حذف رنگزای اسید آبی 113 یکی از پرمصرف ترین رنگزاهای نساجی ، با استفاده از دو فرایند انعقاد الکتریکی و فتواکسیداسیون UV/O3 در شرایط ناپیوسته بود. در روش انعقاد الکتریکی ، آزمایش ها با استفاده از الکترودهای آهن صورت گرفت وتأثیر دانسیته جریان ، زمان الکترولیز ، pH و غلظت رنگزا و الکترولیت مورد بررسی قرار گرفت . در روش فتواکسیداسیون UV/O3 تأثیر مقدار ازن ، توان تابش ، زمان ، pH و غلظت رنگزا تعیین و بهینه سازی شد . آزمایش ها در شرایط بهینه در روش انعقاد الکتریکی نشان داد که با اعمال دانسیته جریان 44 آمپر بر متر مربع در pH معادل 6/5 و غلظت الکترولیت 3 گرم در لیتر ، بیش از 90 درصد از رنگزای پساب با غلظت 100 میلی گرم در لیتر پس از 5 دقیقه کاسته می شود در حالی که در روش فتواکسیداسیون UV/O3 در pH برابر 9، توسط 4 گرم بر ساعت ازن و توان مؤثر تابش 15mW/cm2 پس از 15 دقیقه تنها 70 درصد رنگزا با غلظت 15ppm حذف می گردد. طبق نتایج حاصل ، روش انعقاد الکتریکی قابلیت بهتری نسبت به روش فتواکسیداسیون UV/O3 دارد. اگرچه این روش با تجهیزات ساده راه اندازی شده و تا حدی اقتصادی است ولی مشکل تولید لجن را به دنبال دارد. لذا با توجه به وضعیت صنعت باید روش مناسب را انتخاب نمود.

کلیدواژه ها:

رنگزای اسید آبی 113 ، انعقاد الکتریکی ، فتواکسیداسیون UV/O3