پهنه بندی پتانسیل خوردگی شبکه توزیع آب اصفهان در تابستان و پاییز ۱۳۹۰ با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی

این تحقیق توصیفی مقطعی با هدف تعیین پتانسیل خوردگی آب آشامیدنی شهر اصفهان در سال ١٣٩٠ انجام گرفت. در این مطالعه در مجموع ٨٠ نمونه طی فصلهای تابستان و پاییز (در هر مرحله ٤٠ نمونه) از نقاط مختلف شهر اصفهان جمع آوری و پارامترهای دما، سختی کلسیم، قلیائیت، کل جامدات محلول و pH اندازه گیری شد. مقادیر اندیس های لانژلیه، رایزنر، خوردگی و پوکوریوس محاسبه شد. برای انجام پهنه بندی نتایج حاصل از سنجش خوردگی، از GIS استفاده شد. نتایج به دست آمده از محاسبات نشان داد که مقدار متوسط اندیس های لانژلیه، رایزنر، پوکوریوس و خوردگی به ترتیب در تابستان و پاییز برابر 0/52- ، 8/83، 10/37، 10/84 و 0/71- ، 9/27، 10/94، 10/88 ست. نتایج به دست آمده مشخص نمود آب شهر اصفهان بر اساس اندیس های لانژلیه، رایزنر و پوکوریوس خورنده و طبق اندیس خورندگی، دارای تمایل متوسط به خورندگی است. خورنده بودن آب می تواند زمینه ای برای تخریب تدریجی خطوط انتقال و توزیع یا ورود بسیاری از آلاینده ها بوده و نهایتاً زمینه ای برای ایجاد عوارض بهداشتی فراهم سازد. بنابراین اندیشیدن تدابیری برای کنترل خوردگی آب آشامیدنی شهر اصفهان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل خوردگی ، اندیس های خوردگی ، آب شرب ، سامانه اطلاعات جغرافیایی