جانمایی حوضچه های ذخیره با استفاده از مدل شبیه ساز SWMM و تصمیم گیری چند معیاره مکانی

حوضچه های ذخیره یکی از روشهای سازهای کنترل سیلاب در محیطهای شهری هستند. اگرچه تاثیر مثبت این سازهها در کنترل سیلاب امری بدیهی است، اما برخی از تحقیقات نشان دادهاند که استفاده از آنها در مکان های نامناسب می تواند باعث بدتر شدن وضعیت سیلاب یک حوضه شود. در این مقاله، روشی ابتکاری ارایه شد که در آن از نتایج مدل سازی هیدرولوژیکی - هیدرولیکی برای جانمایی حوضچهها به منظور کنترل سیلاب به صورت مستقیم استفاده می شود. حوضه در که در شهر تهران به عنوان مورد مطالعه انتخاب شد. برای جانمایی حوضچه، معیارهای مختلفی از جمله هیدرولوژیکی، فیزیوگرافی و اقتصادی در نظر گرفته شد. مدل SWATAI برای شبیه سازی های هیدرولوژیکی - هیدرولیکی به کار گرفته شد تا وضعیت شبکه موجود در مقابله با سیلاب ارزیابی شود. نتایج مدل سازی، شامل نقاط آب گرفتگی و آبنمودهای جریان به عنوان پارامترهای ورودی به ساختار تصمیم گیری چند معیاره مکانی در نظر گرفته شدند. در این ساختار، از فرایند تحلیل سلسله مراتبی به عنوان ساختار تصمیم گیری و از سیستم اطلاعات جغرافیایی به عنوان ابزار تحلیل مکانی استفاده شد. خروجی حاصله نقشهای بود که میزان تناسب هر نقطه از حوضه مورد مطالعه را برای احداث حوضچههای ذخیره نشان داد. با الگوریتم ارایه شده، می توان روند جانمایی این تاسیسات و سایر BMIPها را در سطح یک شهر بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

حوضچه های ذخیره ، جانمایی ، فرایندتحلیل سلسله مراتبی ، SWMM کنترل سیلاب شهری