مقایسه فرایندهای کمپوست و ورمی کمپوست برای پالایش کنده حفاری میدان نفتی اهواز در حضور لجن بیولوژیکی

کنده و گل حفاری حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای هیدروکربن نفتی است که علاوه بر آلودگی محیط زیست، سلامت انسان را به مخاطره می اندازند. هدف از این تحقیق بی خطرسازی کنده حفاری توسط فرایند زیستی ورمی کمپوست و کمپوست لجن فاضلاب می باشد. این مطالعه از نوع تجربی آزمایشگاهی بود و در آن از دو پایلوت به مدت دو ماه با دو تکرار با اختلاط یکسان لجن بیولوژیکی با کنده حفاری آلوده به TPH به همراه خاک اره و زایدات باغبانی به منظور انجام فرآیند ورمی کمپوست و کمپوست استفاده شد. به منظور تعیین میزان غلظت TPH باقیمانده از دستگاه GC - FID استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که پایلوت ورمی کمپوست نسبت به کمپوست راندمان بالاتری در حذف TPH دارد به طوری که بعد از 90 روز میزان TPH در توده مخلوط از مقدار اولیه 62 / 006 گرم بر کیلوگرم به 11 / 319 گرم بر کیلوگرم رسید. راندمان حذف TPH برای پایلوت ورمی کمپوست A وکمپوست B به ترتیب 73 / 1 درصد و 55 / 3 درصد در پایان دوره تثبیت به دست آمد. همچنین میزان TPH در دو پایلوت کمپوست و ورمی کمپوست در روز 45 ام و روز 10 ام دارای اختلاف معنی دار بود ( 0 / 05 > p). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فرایند ورمی کمپوست نسبت به فرایند کمپوست، توانایی بیشتری در حذف هیدروکربن های نفتی موجود در کنده حفاری پایه روغنی دارد.

کلیدواژه ها:

میدان نفتی اهواز ، TPH ، لجن بیولوژیکی ، ورمی کمپوست ، کمپوست