تجمع زیستی سرب، کادمیوم، روی، آهن، نیکل، کروم و مس در بافتهای ماهیچه، کبد، آبشش و پوست کپور نقره ای (H. Molitrix) و کپور معمولی (C. Carpio) در سد قشلاق در شهر سنندج

زمینه و هدف: آلودگی محیط های آبی توسط فلزات سنگین، توجه جهانی را به خود جلب کرده است؛ زیرا تأثیرات مضری برای انسان و دیگر موجودات زنده در محیط زیست دارند. از این رو هدف از این مطالعه، بررسی میزان تجمع زیستی سرب، کادمیوم، روی، آهن، نیکل، کروم و مس در بافت های ماهیچه، کبد، ابشش و پوست کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) و کپور معمولی (Cyprinus carpio) در سد قشلاق در شهر سنندج می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی بود. تعداد 30 عدد ماهی متعلق به دوگونه ماهی کپور معمولی و کپور نقره ای صید شدند. بافت های آبشش، کبد، ماهیچه و پوست مورد مطالعه قرار گرفتند و غلظت فلزات سنگین در بافت ها بر حسب میکروگرم بر گرم می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط دستگاه جذب اتمی مدل Shimadzu AA680 خوانده شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج داده های این تحقیق نشان داد که بیشترین و کمترین میزان غلظت فلزات سنگین به ترتیب در بافت های آبشش و پوست بوده است، همچنین نتایج آزمون واریانس و سرب، نیکل و روی در بافت ماهیچه دو گونه، اختلاف معنی دار آماری دارد (p<0/05). بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میانگین غلظت فلزات سنگین (به استثنائ فلز سرب در گونه کپور نقره ای) در بافت ماهیپه دوگونه کپور معمولی و کپور نقره ای از حد مجاز استانداردهای FAO کمتر بوده است که بیانگر سالم بودن این دو گونه ماهی می باشد.

کلیدواژه ها:

الودگی ، کادمیوم ، سرب ، ماهی ، سد قشلاق