جداسازی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های عامل عفونت های سیستم ادراری در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان توحید سنندج در سال های 93-1392

زمینه و هدف: مقاومت روز افزون باکتری ها به عوامل ضد میکروبی مشکل عمده در سراسر جهان می باشد.هدف از این مطالعه شناسایی عوامل باکتریال در عفونت های ادراری و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در افرادبستری و مراجعه کننده به بیمارستان توحید شهر سنندج در سال های 93-1392 می باشد.روش بررسی: در این بررسی 2406 نمونه ادرار به روش Midstream clean catch جمع آوری و سپس دردو محیط بلاد آگار و ائوزین متیلن بلو آگار با استفاده از لوپ استاندارد کشت داده شد. سپس برای 24 ساعتدر دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه گردید. شناسایی ایزوله های باکتریایی به وسیله روش های آزمایشگاهی وآزمون حساسیت میکروبی به روش دیسک دیفیوژن با توجه به استاندارد Clinical and Laboratory (CLSI) Standards Institute انجام شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار Excel 2013 و SPSS V22 و آزمون کای دو و فیشر استفاده شد (P<0/05). یافتهها: از 2996 نمونه کشت ادراری مثبت، 65/5% متعلق به جنس مؤنت و 34/5% متعلق به جنس مذکر بود و با در نظر گرفتن P<0/004، این تفاوت معنیدار بود. شایعترین پاتوژن جدا شده اشریشیاکلی و عامل 63/09 از کشت های مثبت بود. بیشترین میزان مقاومت پاتوژن های ادراری نسبت به آمپی سیلین (64/15%) و تری متوپریم سولفومتوکسازول (62/67%). کمترین میزان مقاومت مربوط به ایمی پنم (0/7%) و آمیکاسین (1/01%) بود. اشریشیا کلی به عنوان شایع ترین پاتوژن عفونت ادراری، بیشترین مقاومت را نسبت به آمپی سیلین (43/87%) و کمترین مقاومت را نسبت به نیتروفورانتوئین (3/62%) نشان داد.نتیجه گیری: در مواردی که به نتیجه کشت ادرار دسترسی نباشد و یا نمی توان منتظر جواب تست حساسیت آنتیبیوتیکی شد، آنتی بیوتیک های ایمی پنم و آمیکاسین ممکن است در شهر سنندج بهترین انتخاب برای شروع درمان می باشند.

کلیدواژه ها:

اشریشیا کلی ، عفونت های مجاری ادراری ، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی