نقش درآمیختگی افکار و اجتناب تجربی در پیش بینی روان رنجوری بیماران قلبی-عروقی بیمارستان شهید چمران اصفهان در سال 1395

زمینه و هدف: شرایط پراسترس جوامع کنونی سبب شده است که بیماری قلبی- عروقی در صدر علل مرگ و میر زودرس هر سال جان افراد زیادی را در کشورهای صنعتی و در حال توسعه به خطر اندازد، لذا با توجه به اهمیت بیماریهای قلبی، مطالعه ی حاضر برای بررسی نقش درآمیختگی افکار و اجتناب تجربی در پیش بینی روان رنجوری بیماران قلبی- عروقی بیمارستان شهید چمران شهر اصفهان در سال 1395 صورت گرفت.مواد و روشکار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری قلبی - عروقی بیمارستان شهید چمران شهر اصفهان در سال 1395 بود. روش نمونه-گیری در این پژوهش در دسترس بود که تعداد 100 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامههای روانرنجوری آیزنگ و پذیرش و عمل بوند و درآمیختگی افکار گیلاندرز پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نرمافزار مورد استفاده برای تحلیل داده-ها SPSS نسخه 19 بود. سطح اطمینان %95 در نظر گرفته شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که روانرنجوری با اجتناب تجربی و درآمیختگی افکار رابطه مثبت معناداری داشت .( P<0.05) نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نیز نشان داد که متغیرهای اجتناب تجربی و درآمیختگی افکار با هم 11/8 درصد واریانس روان رنجوری را پیشبینی کردند .(P<0.05)نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، میتوان برنامهها و اقدامات مناسبی برای کاهش اجتناب تجربی و درآمیختگی افکار تدارک دید که به تبع آن میزان روان رنجوری نیز در بین مبتلایان کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

بیماری قلبی- عروقی ، اجتناب تجربی ، روان رنجوری ، درآمیختگی افکار