مروری بر تغییرات فراسنجه های فیزیولوژیکی رشد با تغذیه برگ عناب در گوسفند و بز

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 420

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JUJUBE01_010

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1398

چکیده مقاله:

شناسایی جیره های خوراکی که به دامداران اجازه می دهد تا وابستگی خود به مواد خارجی را کاهش دهند، پتانسیل افزایش قابلیت شرکت های تولیدی دام، افزایش ذخایر محصولات دامی در فصل های خشک و بهبود درآمد خانوارها را در پی دارد، لذا استفاده از منابع خوراکی با کمترین هزینه و کارایی زیاد از اولویت های تحقیقاتی کشور است. با این حال، اطلاعات اندکی در مورد عملکرد دام ها در دامنه ای از برخی خوراک های مکمل با استفاده از گیاهان موجود در ایران وجود دارد. عناب گیاهی است از خانواده (Rhamaceae) که اندام های مختلف آن اعم از برگ، میوه، مغز هسته، ریشه، چوب و پوست درخت مصارف فراوان دارند. این گیاه بسیار مقاوم به خشکی بوده و بومی مناطق گرمسیر است. بررسی هایی که در این مقاله شرح داده شده اند برای ارائه اطلاعاتی در مورد بهره وری گوسفندان و بزهای تغذیه شده با جیره خوراکی حاوی برگ عناب برای دامداران انجام شده است و پاسخ به این سوال که افزودن برگ درخت عناب چه تاثیری بر فراسنجه های فیزیولوژیکی رشد گوسفند و بز دارد. در این مقاله مروری، در رابطه با افزودن برگ عناب در جیره بز و گوسفند و تاثیر آن بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی، تعادل نیتروژن، ویژگی های بافتی کیفیت گوشت، ترکیب بدن بحث شده است. برای این مقاله مروری از اطلاعات و داده های مرتبط و حاصل از جستجوی پایگاه داده Scopus و موتور جستجوگر Google Scholar ، بین سال های 1960 تا 2018 استفاده شده است. با توجه به بررسی پژوهش های صورت گرفته نتیجه کل این مطالعات نشان می دهد که افزودن عناب می تواند بین % 15 تا 20 % ( 150 گرم بر کیلوگرم ماده خشک جیره) از جیره نشخوارکنندگان کوچک را تشکیل دهد و در این سطح موجب ارتقا عملکرد رشد، بهبود کیفیت گوشت با کاهش WBSF و PH ، افزایش انباشت مواد معدنی، اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب غیراشباع در گوشت قرمز می شود و در سطوح بالاتر امکان عدم خوش خوراکی، کاهش عملکرد و کاهش قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، ADF و NDF را به همراه دارد.

نویسندگان

سبحان آکریم علمدار

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام و طیور، دانشگاه اراک

مهدیه میقانی

دانشجوی کارشناسی علوم دامی، دانشگاه اراک