اثربخشی بازی درمانی عروسکی با محوریت داستان های اجتماعی بر افزایش مهارت های اجتماعی کودکان اتیستیک

اتیسم یکی از شایع ترین اختلال های فراگیر رشد است و مهارت های اجتماعی یکی از عوامل موثر درروند رشدی زندگی بیماران مبتلابه این اختلال است که خود مداخلات روانشناختی مجزایی را طلب میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین اثربخشی بازی درمانی عروسکی با محوریت داستان های اجتماعی برافزایش مهارت اجتماعی کودکان اتستیک 7 تا 14 سال شهر رشت می باشد. طرح پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی بوده و ازنظر نحوه گردآوری داده ها، نیمه آزمایشی می باشد، جامعه آماری این پژوهش کودکان دارای اختلال اتیسم که مدرسه های اتیسم رشت حضور داشتند که شامل دو مدرسه بود که پس از قرعه کشی یکی از مدارس انتخاب شد تمامی این کودکان توسط روانپزشک دارای اتیسم تشخیص داده شده بودند که از بین آنان تعداد مشخصی به عنوان نمونه انتخاب شدند. که به صورت تصادفی 15 نفر انتخاب در گروه آزمایشی و کنترل قرار داده شد. به طور همزمان پرسشنامه های مهارت های اجتماعی برای دو گروه اجرا شد. سپس برنامه ی آموزشی در یک دوره ی 16 جلسه ای 45 دقیقه ای برای گروه آزمایش به اجرا درآمد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات مجددا پرسشنامه مذکور برای هر گروه در یک موقعیت یکسان اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق و نیز آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که با توجه به نظرات ارزیابی والدین و معلمان در رابطه با مقایسه میزان نمرات مهارت هایاجتماعی کودکان اتستیک در گروه های کنترل و آزمایش پس از کنترل نمرات پیش آزمون با در نظر نمرات پس آزمون، کودکان گروه آزمایش دارای میزان نمرات مهارت های اجتماعی به مراتب بالاتری نسبت به گروه کنترل بوده اند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی عروسکی ، داستان های اجتماعی ، مهارت اجتماعی ، کودکان اتستیک