اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم صورت گرفت. روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اتیسم که در مرکز شهر همدان خدمات دریافتمی کنند بوده است. تعداد 40 نفر از این مادران به صورت دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی دردوگروه 20 نفره (آزمایش و کنترل) جای گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 2.5 ساعته و یک بار در هفته، تحت آموزش تئوری انتخاب قرار گرفتند. جمع آوری داده ها بر اساس مقیاس کانر و دیویدسون، انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه در دو بخش توصیفی و استنباطی (مقایسه بین میانگین ها و انحراف معیارها و تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته های تحقیق نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم تاثیر دارد. بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش درمان شناختیمبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم در بهبود تاب آوری دارای فرزند اتیسم سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، تاب آوری ، کودکان طیف اتیسم.