پیش بینی کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم بر اساس پریشانی روانشناختی

در دهه های اخیر کیفیت زندگی به عنوان بخشی از سلامتی شناخته می شود، به همین علت توجه و تمرکز بر افزایش کیفیت زندگی امری لازم و ضروری به حساب می آید که می توان از طریق کاهش افسردگی، استرس و اضطراب به این هدف نزدیک شد. این راستا، هدف این پژوهش، پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس افسردگی، استرس و اضطرابدر مادران کودکان مبتلا به اوتیسم شهر رشت بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران کودکان مبتلا به اوتیسم در سال 97 می باشد که از این بین 100 مادر به صورت هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی و پریشانی روانشناختی استفاده شد. داده ها با استفاده ازنرم افزار SPSS-24 واکاوی شدند . داده های پژوهش با روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که پریشانی روانشناختی با کیفیت زندگی رابطه معناداری دارند

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، افسردگی ، استرس ، اضطراب ، کیفیت زندگی