مقایسه اثربخشی درمان ریسپریدون همراه با آموزش کودکان اتیسم به وسیله واقعیت مجازی با ریسپریدون محض بر مشکلات اجتماعی کودکان اتیسم

اوتیسم یک اختلال رشدی- عصبی است این پژوهش اثربخشی درمان ریسپریدون همراه با آموزش کودکان اتیسم به وسیله واقعیت مجازی با ریسپریدون محض بر مشکلات اجتماعی کودکان با اختلال اوتیسم است. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی میباشد. جامعه آماری این تحقیق تمام کودکان 4 تا 12 ساله با اختلال اتیسم در سال تحصیلی 1397-1398 بودند. که 28 کودک با اختلال اوتیسم که بر اساس ملاک های تشخیصی DSM-5 اوتیسم و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب تشخیص داده شدند. به طور تصادفی در دو گروه درمان ریسپریدون ( 14 نفر) و ریسپریدون همراه با آموزش کودکان اتیسم به وسیله واقعیت مجازی (14 نفر) جایگزین شدند. برای سنجش اتیسم از مقیاس رتبهبندی اوتیسم گارز و برای ارزیابی عملکرد اجتماعی از آزمون واینلند استفاده شد. تحقیق در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری گردید نتایج نشان داد که نمرات چک لیست عملکرد اجتماعی غیرمعمول (رفتار کلیشه ای، ارتباط و تعامل اجتماعی) پس از 8 ماه مداخله در هر دو گروه نسبت به قبل از درمان کاهش یافته است. همچنین به غیر ازارتباط، میانگین نمرات دیگر خرده مقیاس های اجتماعی در مرحله پیگیری بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. اطلاعات با استفاده از آزمون های تی مستقل، کوواریانس و تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. درمان دارویی می تواند مشکلات اجتماعی کودکان با اختلال اوتیسم را کاهش دهد. همچنین ترکیب ریسپریدون همراه با آموزش کودکان اتیسم به وسیله واقعیت مجازی در مقایسه با درمان ریسپریدون محض بیشتر باعث کاهش گفتار مشکلات کلیشه ای و تعامل اجتماعی در کودکان اوتیستیک شود.

کلیدواژه ها:

کودکان اتیسم ، ریسپریدون ، واقعیت مجازی ، مشکلات اجتماعی کودکان