مقایسه تفکر آینده نگر در کودکان اختلال طیف اوتیسم و عادی

تفکر در مورد آینده یک جزء جدایی ناپذیر از شناخت انسان است. توانایی تصویرسازی خلاقانه از رویداداهای احتمالی آینده، تفکر آینده نگر نامیده می شود که در طی چند سال گذشته توجهات زیادی را در حیطه های مختلف روانشناسی به خود جلب کرده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای تفکر آینده نگر در کودکان اختلالطیف اوتیسم با عملکرد بالا و عادی در شهر اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است که بر روی 30 کودک 6 تا 9 سال ( 15 کودک عادی و 15 کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم) انجام شد. روش نمونه گیری در دسترس برای کودکان اوتیسم و روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای برای کودکان عادی استفاده شد. ابزارپژوهش عبارت از تکلیف سفر و پرسشنامه ی سنجش دامنه ی اوتیسم بود. نتایج آماری نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه کودکان اوتیسم با عملکرد بالا و کوکان عادی در نمره تفکر آینده نگر وجود دارد P<0/032 یافته های این پژوهش شواهدی را در مورد نقایص تفکر آینده نگر در اختلال طیف اوتیسم نشان می دهد. این نتایج می تواندپیامدهای مهمی در سطح نظری و بالینی داشته باشد

کلیدواژه ها:

فرآیندهای شناختی پاس ، تفکر آیندهنگر ، اختلال طیف اوتیسم