بررسی تاثیر نسبت سطح پنجره به دیوار و نوع شیشه بر بار سرمایشی و گرمایشی سالانه در ساختمانهای مسکونی شهر ساری

پنجره یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار جهت صرفه جویی در انرژی مصرفی ساختمان ها بوده و با ایجاد ارتباط بصری، انتقال نور و تهویه ی طبیعی نقش حیاتی در تامین آسایش حرارتی فضاهای داخلی ایفا می نماید. هدف مقاله ی حاضر، ارزیابی تاثیر نسبت سطح پنجره به دیوار (WWR) و نوع شیشه بر بار سرمایشی و گرمایشی سالانه در ساختمان های مسکونی شهرساری می باشد. به این منظور دو نمونه مختلف گشودگی یکی برگرفته از ارسی های شاهنشین خانه تاریخی فاضلی ها و دیگری برگرفته از پنجره های به کار رفته در خانه های امروزی شهر ساری، جهت ارزیابی انتخاب گردید. سپس با استفاده از نرم افزار انرژی پلاس تاثیر هر یک از دو نمونه ی مورد نظر با لحاظ کردن 4 نوع مختلف شیشه (دو نوع دو جداره و دو نوع تک جداره) بر روی بار سرمایشی و گرمایشی سالانه ی مدل فرضی، مورد شبیه سازی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که در شهر ساری بار غالب در جهت ایجاد آسایش حرارتی، بار گرمایشی بوده و بهترین اندازه نسبت سطح پنجره به دیوار، 35% و بهینه ترین نوع شیشه، دوجداره ساده می باشد. بنابراین، یافته ها حاکی از آنست که ابعاد و جنس پنجره تاثیرات قابل توجهی بر کاهش مصرف انرژی جهت ایجاد آسایش حرارتی دارد.

کلیدواژه ها:

نسبت سطح پنجره به دیوار ، نوع شیشه ، انرژی مصرفی سالانه ، ساختمان های مسکونی ، اقلیم معتدل و مرطوب