بررسی تاثیر رادیو نوکلیید TC-99m در درمان تومورهای سرطانی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,155

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KAUCEE01_096

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

در این مطالعه دوز جذب شده موثر ارگان های مختلف بدن انسان پس از تزریق داخل وریدی رادیودارو پرتکنتات تکنسیوم (فرمول در متن اصلی مقاله) به موش های سالم و توموری با استفاده از داده های توزیع بیولوژیکی زیستی محاسبه شد. مواد و روش ها: پرتکنتات تکنسیوم از ژنراتور (فرمول در متن اصلی مقاله) دوشیده شد و موش ها در فواصل زمانی دقیق 0/5، 1، 4، 24 ساعت پس از تزریق کشته شدند و درصد دوز تزریقی در هر گرم از هر عضو با شمارش مستقیم از داده های موش اندازه گیری شد. و از فرمالیزاسیون دوز تابش داخلی پزشکی به منظور مقایسه و برونیابی از موش به انسان استفاده شد و دوز تابش داخلی برای اعضای مختلف انسان محاسبه شد. یافته ها: بر اساس توزیع اطلاعات در موش سالم به ترتیب پس از تزریق 1MBq و 185MBq رادیودارو پرتکنتات تکنسیوم، دوز جذب شده متوسط در کل بدن 4.2E-06 و 7.8E-04 گری است و بالاترین دوز جذب شده موثر در معده 0.6E-05 و 1.1E-03 سیورت است و در موش توموری دوز جذب شده متوسط در کل بدن 2.7E-06 و 5.1E-04 گری است و بالاترین دوز جذب شده موثر در معده 0.4E-05 و 0.7E-3 سیورت است. نتیجه گیری: توزیع بیولوژیکی رادیو دارو (فرمول در متن اصلی مقاله) در موش سالم نشان داد که بیشترین جذب در معده، آدرنال، دیواره قلب و تیرویید و کمترین جذب در مغز بود. و در موش توموری نشان داد که بیشترین جذب در معده و دیواره قلب و کمترین جذب در مغز بود

کلیدواژه ها:

توزیع بیولوژیکی ، رادیودارو (فرمول در متن اصلی مقاله) ، دوز جذب شده متوسط ، دوز جذب شده موثر

نویسندگان

حدیث علیزاده

کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه، دانشکده علوم، گروه فیزیک

سید پژمان شیرمردی

استادیار، سازمان انرژی اتمی، پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، گروه کاربرد پرتوها

رسول خدابخش

استاد، دانشگاه ارومیه، دانشکده علوم، گروه فیزیک