تحلیل مکانیسم حرکت دندان در ارتودنسی به روش المان محدود

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 710

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KAUCEE01_161

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: موقعیت نادرست دندان ها در فک منجر به وارد آمدن نیروهای نابجا به ریشه ی دندان شده که می تواند باعث کاهش عمر دندان ها و ایجاد مشکلات گوارشی ناشی از عدم بلع صحیح شود. درمان های ارتودنسی به عنوان یک روش موثر در اصلاح چینش نادرست دندان ها است. با این وجود به دلیل پیچیدگی ها و عوامل مختلفی که بر ارتودنسی موثر است درمان به وسیله این روش گاهی با نتیجه مطلوب مواجه نمی شود. بنابراین محققین درصدد مطالعه مکانیسم حرکت دندان از طریق تعیین رابطه بین نیروی اعمالی و نحوه حرکت دندان در ارتودنسی هستند. یکی از ویژگی های اصلی روش المان محدود، پتانسیل آن در تجزیه و تحلیل ساختارهای پیچیده است و این زمانی ممکن است که مدل عددی به شیوه ای مشابه با ساختار مورد بررسی عمل کند. در حرکت دندان، این مدل عددی باید مشابه با رفتار بالینی یک دندان واقعی از لحاظ فشار، کشش، و جابجایی رفتار کند. هدف از این تحقیق شبیه سازی حرکت دندان تحت تاثیر نیروی ارتودنسی با استفاده از روش المان محدود ( FEM ) می باشد. روش کار: در این پژوهش برای دستیابی به یک مدل دقیق با هندسه واقعی، تصویر CT مربوط به دندان پیشین مرکزی فک بالا توسط نرم افزار میمیکس ارزیابی شد. بر اساس اطلاعات استخراج شده از میمیکس دندان مورد بررسی در نرم افزار سالید ورکس مدل و درنهایت به منظور بررسی نحوه حرکت دندان در آباکوس شبیه سازی و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: جهت ایجاد حرکت انتقالی لازم است نیرو به مرکز مقاومت دندان که در فاصله حدود 40 درصدی از ارتفاع ریشه واقع شده است وارد شود. با توجه به اینکه نیروی ارتودنسی توسط براکت اعمال می شود، نمی تواند مستقیما به مرکز مقاومت اعمال شود به همین جهت، برای ایجاد یک حرکت انتقالی علاوه بر نیرو لازم است از گشتاور نیرو هم استفاده شود، تا جا به جایی دندان به موازات محور اولیه رخ دهد.

نویسندگان

اسرین قادری

گروه مهندسی پزشکی واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

سایانا رستمی

گروه مهندسی پزشکی واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

امیرحسین دایی سرخابی

گروه مهندسی پزشکی واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران