مدل سازی دو بعدی جریان آیورت شکمی در 3 حالت سالم، تنگی و آنوریسم به روش برهمکنش سیال - جامد

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 622

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KAUCEE01_235

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

آیورت، سرخرگ اصلی خون رسان بدن است و شریان های متعددی از آن منشعب می شود که خون را به سراسر بدن می رسانند. آیورت شکمی بزرگترین قسمت از رگ آیورت است و در ناحیه شکمی بدن و در ادامه آیورت نزولی قرار دارد. آیورت شکمی دچار بیماری های متعددی می شود که مهم ترین آن: تنگی و آنوریسم است. هدف از این پژوهش مدل سازی دوبعدی جریان تنگی ر شریان آیورت شکمی با استفاده از هندسه واقعی بیمار و روش برهمکنش سیال-جامد است.دراین پژوهش حاضر، به منظور ایجاد مدل هندسی، از مدل واقعی آیورت شکمی در 3 حالت: آیورت شکمی سالم، آیورت شکمی با آنوریسم و آیورت شکمی دچار تنگی با استفاده از هندسه واقعی بیمار و روش برهمکنش سیال چامد است در این پژوهش به منظور ایجاد مدل هندسی، از مدل واقعی آیورت شکمی در 3 حالت: سالم، آنوریسم و تنگی استفاده شدهاست تصاویر با روش MRA از بیماران تهیه شده است این تصاویر وارد نرم افزار Mimics نسخه 17 شده و موقعیت هر مقطع از رگ از آن استخراج شده و در نرم افزار COMSOL نسخه 5.2 مدل دو بعدی ان ها ایجاد شده است همچنین برای مدل سازی دیواره شریانی، یک ضخامت یکنواخت به میزان 1.5 میلی متر در نظر گرفته شده بیشترین میزان سرعت در ابتدای ورود سیال به محدوده آنوریبسم اما در وسط آنوریسم سرعت افت پیدا می کند و دوباره در نزدیکی دو شاخگی، سرعت افزایش پیدا می کند. همچنین در آیورت دچار آنوریسم، سرعت افت پیدا می کند و دوباره در نزدیکی دو شاخگی، سرعت افزایش پیدا می کند. همچنین در آیورت دچار گرفتگی، بیشترین سرعت سیال را مشاهده می کنیم بیشترین سرعت در آیورت شکمی دچار تنگی رخ داده است و در آیورت دچار آیوریسم کمترین میزان وجود دارد برخلاف تغییرات سرعت، میزان فشار در آیورت دچار گرفتگی کمتر از سیار حالات است که این با نتایج تجربی همخوانی دارد.

نویسندگان

حسن بهمن یار

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز دانشکده مهندسی مکانیک گروه بیومکانیک تبریز

آتنا احسانی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومتریال تهران

حامد عبدی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومکانیک تهران

اعظم السادات نوربخش

عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان گروه مهندسی کامپیوتر ایران