بی کیفری در نظام حقوقی ایران و انگلستان

رویای تاسیس و ایجاد یک نظام عدالت کیفری بین المللی کارآمد و موثر، همواره چشم امید جامعه یجهانی را به خود معطوف داشته است. دادگاه کیفری بین المللی برای انجام رسالت خود یعنی اجرایعدالت کیفری جهت تحقق صلح جهانی، ناگزیر از داشتن ارتباط با دیگر نهادهای بین المللی است. نقشسازمان ملل متحد به عنوان متولی اصلی حفظ صلح و امنیت جهانی در این میان بسیار پررنگ تر از دیگرسازمان های بین المللی است. نارضایتی افکار عمومی دنیا از بدون مجازات ماندن جنایتکاران جنگ جهانیاول سبب شد تا پس از وقوع یک جنگ جهانی دیگر، این سوال در ذهن ها تداعی شود که آیا باز همجنایتکاران در امان خواهند ماند تجربه ی تلخ جنگ و درگیری، کشتار و خونریزی در ابعاد جهانی باعثشد تا بعد ازجنگ جهانی دوم جامعه ی بین المللی برای حفظ صلح و امنیت بین المللی چارهای اساسیبیاندیشد. در واقع می توان گفت که تجارب حاصله از این جنگ ها، جامعه ی بین المللی را تکان داد و این فکر را به وجود آورد که باید تدابیر اساسی و کارآمد برای مجازات جنایتکاران جنگ اتخاذ شود تا بدینوسیله از تکرار جنایات دهشت بار و حتی بروزجنگ، جلوگیری شود. لذا دادگاه کیفری بین المللی با اینهدف تاسیس شده که تعقیب موثر مرتکبان جنایات سنگین حقوق بشری میسر و به بی کیفری آن هاپایان داده شود. این رساله درصدد آن است تا ضمن تبیین پدیده ی بی کیفری و موانع آن در نظام حقوقایران و انگلیس، نقش و اقدامات دادگاه کیفری بین المللی را در مقابله با بی کیفری مجرمان تشریح نماید.

کلیدواژه ها:

بی کیفری ، دادگاه کیفری بین المللی ، حقوق ایران و انگلستان