مجرم سیاسی و صلاحیت فعال در حقوق جزای بین الملل

افرادی که به خاطر قدرت طلبی خود دست به اعمالی زده و با شکل های مختلف در پی رسیدن به خواسته های شخصی و گروهی خودهستند هیچ وقت نمی توان آنها را مجرم سیاسی نامید ولی افرادی که به خاطر آرمان خواهی و اصلاح طلبی زمان خویش به پا میخیزند و حتی جان و مال خود را در راه آرمان ملی خود فدا میکنند را میتوان مجرم سیاسی نامید مجرمین سیاسی همیشه در مقابلنظام حکومتی هستند نه مردم و اجتماعات مردم و پیوسته با اشاعه فرهنگ و تفکر و نو اندیشی خود در پی مقابله بر می ایند این نوعجرایم در جریان تفکر لیبرالیستی قرن نوزدهم به وجود آمد که طبق آن مجرم سیاسی را به لحاظ وجود انگیزه های مردمی یا قهرمانآرمانی که جان و مال خود را فدا میکنند و آماده است تا در راه هدف مقدسی خود تا مرز شهادت پیش رود قابل ارفاق دانست هر چندتاریخ نمونه های معکوسی از این طرز تفکر را نشان می دهد به نظر ما اصولا لفظ مجرم در مورد افرادی که به انگیزه اصطلاحاتاجتماعی و نه شخصی و گروهی علیه نظام حاکم قیام می کند چندان قانع کننده نیست اصولا انگیزه در تحقق جرایم بی تاثیر است امادر این نوع جرایم داعی خیر خواهانه و اصلاح طلبانه باعث میشود تا مجرم از امتیازاتی برخوردار باشد جرم سیاسی از جمله موضوعاتیاست که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مورد توجه خاص قرار گرفته است بعد از چندین سال وقفه در تعریف جرم سیاسی درنهایت قانون گذار در سال 1395 حدود و ثغور، شرایط و امتیازات مربوط با آن را بر شمرده است.

کلیدواژه ها:

جرم سیاسی ، مسولیت کیفری ، صلاحیت فعال ، مجرم