بررسی رابطه کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار با میزان تاب آوری در منطقه 18 شهر تهران

در میان اکثر جوامع انسانی، پدر به عنوان اصلی ترین و محوری ترین عضو خانواده مسیولیت سرپرستی و مدیریت خانواده را برعهده دارد. به همین خاطر پدیده بی سرپرستی در اغلب تعاریف با عنوان فقدان پدر در خانواده تعریف می شود و غیبت وی در مسایل اقتصادی و مدیریت خانواده موثر می باشد. هدف از پزوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار با میزان تاب آوری در منطقه 18 شهر تهران بود. روش پژوهش از توصیفی از نوع همبستگی و نیز از روش اسنادی و کتابخانه ای است. افراد گروه نمونه مورد نظر 250 زن سرپرست خانوار به روش تصادفی انتخاب و پرسشنامه های کیفیت زندگی، تاب آوری کانر و دیویدسون را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون، استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد بین مولفه های تاب آوری تصور از شایستگی فردی، اعتماد به غرایز فردی و تاثیرات معنوی به صورت مثبت کیفیت زندگی را به زنان سرپرست خانوار پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، زنان سرپرست خانوار ، تاب آوری