سیاست جنایی تقنینی ایران در زمینه حمایت از منابع طبیعی

تجربیات تاریخی و واقعیات امروزین جوامع بشری به طور قاطع مقید این معناست که حضور یک قدرت برتر بنام دولت در صحنه اجتماعی و ایجاد یک سیاست جنایی تقنینی حمایتی و راهبردی و با مطالعه دقیق و قوانین به روز و تخصص گرایی در تقنین خط مشی مناسب و کارامد برای مقابله با جرائم منابع طبیعی و حمایت از این منابع خدادادی را در بر خواهد داشت .انچه به عنوان منابع طبیعی در کشور ما از ان یاد می شود منابع تجدید شونده ای نظیر خاک، گیاه، درخت و آب هستند که ما از ان بهره برداری می کنیم .حفاظت از منابع طبیعی در سالهای اخیر به یک موضوع جهانی تبدیل شده است به طوری که بخش مهمی از ذهنیت متفکرین و اندیشمندان جهان درگیر و معطوف به کشف راه هایی برای حفاظت از منابع طبیعی است و اینکه معظل نابودی منابع طبیعی نه تنها معظل ملی یا منطقه ای است بلکه مساله جهانی است .از اینرو بحران ان به حدی شدید است که از ان به عنوان جنگ انسان با طبیعت یاد می شود.لذا سیاست جنایی و تقنینی دولت به عنوان ابزار حمایتی با ابعاد سلبی یا ایجابی وتعاملی اجزا نظام اجتماعی را با دولت به مثابه یک قدرت مرکزی به تصویر کشیده است که این نظریات و طرز تلقی ها که عموما ریشه در واقعیات و مبانی فکری اجتماعات زمان خود را دارند هر کدام گوشه ای از ماهیت مبهم و مناقشه امیز دولت را ترسیم نموده است. به همین دلیل سیاست جنایی ایران در جرایم منابع طبیعی نیاز به تجدید پذیری اساسی دارد و لازم است که به لحاظ اصول حقوقی ،توجه به اسناد جهانی و تخصص گرایی در تقنین خط مشی مناسب و راهبردی سیاست هایی در جهت حفظ و حمایت از منابع طبیعی اتخاذ کند.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، منابع طبیعی ، نظام تقنینی ، حقوق کیفری