بررسی سیاست های مسکن اجتماعی در شهرها و لزوم برنامه ریزی دانش بنیان بمنظور مهار بازار غیر رسمی مسکن نمونه موردی: شهر همدان

مسکن کالایی با دوام غیر منقول چند بعدی غیر همگن و بسیار پرهزینه است در سازمان اجتماعی فضا نیز نقش بسیار موثری دارد. اهتمام به تامین مسکن مناسب، بادوام، مقاوم و ایمن از بزرگترین دغدغه های انسان معاصر و جوامع کنونی است از دید دیگر، مسکن در برنامه های درازمدت توسعه بویژه در حوزه برنامه ریزی شهری به عنوان پویاترین زمینه ی عملکرد اقتصادی و در نهایت دسته بندی توسعه یکپارچه و پایدار شهری محسوب می گردد. در نتیجه نیاز به برنامه ریزی شهری دانش بنیان برای تامین و دستیابی به این کالای استراتژیک و مهم در توسعه پایدار شهری که برای همه دولتها از دیرباز یکی از مهمترین مسایلی بواد که برای رفع این مشکل راهبردها و سایستهای گوناگونی اراده شدهاست نیاز هرچه بیشتر به برنامه ریزی دانش بنیان را در این مقوله مهم و حیاتی شهری را محسوب و ملموس می نماید در ایران نیز طی سالهای اخر رونق و رکود بازار مسکن و مجموعه های هم پیوند با آن با اهمیت تلقی شده و مسکن و وضعیت کمی و کیفی آن به عنوان عاملی حساس و اثرگذار معرفی شده است هدف اصلی این مقاله ارزیابی مسکن گروه های درآمدی و ارایه برنامه های دانش بنیا و اصول برای تامین مسکن اقشار کم درآمد با استفاده از روشهای کاملا علمی و با تکنیکهای ا اری در استان همدان است روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد در مقاله حاضر با تاکید براتخاذ نگرش استراتژیک در ارایه سیاستهای مسکن اجتماعی در شهرها برای مهار بازار غیر رسمی مسکن ا زطریق فرایند 10 مرحله ای برایسون یکی از نوع مدلهای برنامه های استراتژیک بررسیگردید. برنامه ریزی استراتژیک، یک فرایند مدیریتی است که شامل هماهنگی قابلیتهای پروژه با فرصتهای موجود می باشد در خاتمه چشم اداز و سیاستهای تحقق اهداف به عنوان محصول اصلی تحقیق ارایه شدهاست.

کلیدواژه ها:

سیاست ، مسکن اجتماعی ، بازار غیر رسمی ، برمامه ریزی استرتژیک ، توسعه پایدار ، راهبرد ، طبق درامدی ، بازار مسکن ، دانش بىیان ، اقشار کم درامد