ارزیابی طراحی مراکز شهری دانشبنیان با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP ) مطالعه موردی : پیاده راه فرهنگی مرکز شهر رشت

دانش عنصر کلیدی در رونق اقتصادی محسوب میشود و آن دسته از مناطق شهری که به عنوان بازیگران جدیدد اقتصاد جهانی ارتقای مزیتهای رقابتی خود و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان را به منظور جذب بیشتر سرمایههای انسانی و مالی جهان در چشم انداز دارند، ناگزیر به بهرهگیری از سیاستهایی برای خلق فضاها و مراکز شهری دانشبنیان میباشند. شهر رشت نیز با توجه به داشتن ظرفیتهای بالای اقلیمی، زیرساختی و فرهنگی یکی از شهرهایی است که درچشم انداز پیشرفت و توسعه خود، رسیدن بهشهری دانشبنیان را برای خود ترسیم کرده است. هدف اصلی، درک درست مسیر فرایند تبدیل اقتصاد دانشی به توسعه شهری و در مقیاسی کوچکتر طراحی شهری دانشبنیان است که تا کنون علیرغم رخدادهای مثبت در این زمینه در ابتدای این مسیر قرار داریم. در راستای نیل به این هدف فضاها و مراکز شهری نیز طراحی ویژهای را طلب میکنند تا بتوانند پاسخگوی این تغییرات باشند چیزی که ما آن را طراحی شهری دانشبنیان مینامیم.این مقاله، با مطالعه اسنادی و کتابخانهای و بررسی تجارب موفق طراحی شهری دانش بنیان در مقیاس جهانی، بحث نظری عوامل موثر در طراحی مراکز شهری دانشبنیان را واشکافی نموده و در این پژوهش به 5 معیار و 18 زیر معیار برای طراحی مراکز شهری دانشبنیان دست یافته است، سپس با بهرهگیری از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP به تحلیل و ارزیابی این عوامل در پیاده راه فرهنگی مرکز شهر رشت قبل از اجرای پروژه بازآفرینی و پس از آن پرداخته شده است. براساس یافتههای اینپژوهش معیارهای طراحی شهری دانشبنیان به منظورتدوین سیاستهای طراحی مطرح گردید و نتایج نشان داد که با طراحی مناسب مراکز شهری میتوان در جهت رسیدن به اهداف توسعه شهری دانشبنیان برای کلان شهر رشت و سایر شهرها گام نهاد

کلیدواژه ها:

مراکز شهری دانشبنیان ، روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP ، پیاده راه فرهنگی مرکز شهر رشت