بهینهسازی تخصیص منابع محاسباتی در سیستمهای توزیع شده ناهمگن با استفاده ازبرنامه ریزی خطی

در سالهای اخیر رایانش توزیعشده و موازی به عنوان ابزاری برای به اشتراک گذاشتن منابع و امکانات رایانهای همگون و ناهمگون جهت انجام کارهای بزرگ پدیدار شده است. در سیستمهای توزیعی مانند گریدها و محیط ابری، خدمات درخواستی از سوی کاربران باید چنان انجام شود که کاربر احساس کند فقط با یک سیستم واحد مواجه است. وضعیت دینامیک و ناهمگن منابع سختافزاری و نرمافزارهای کنترلکننده و نیز هزینههای تحمیل شده از سوی منابع چنان حساس است که وجود یک نرمافزار میانی جهت مدیریت خدمات در محیطهای رایانش مقیاس بزرگ، لازم و ضروری است. همچنین سرعت واکنش سیستم در پاسخگویی - به نیاز مشتریان و زمان تمام کردن کار آنها دغدغه دیگر سیستم است. در محیطهای توزیعشده، یک سیستم زمانبندی کارا و موثر، نقش کلیدی را دارد و در میزان موفقیت آن محیط بسیار تعیین کننده است. تاکنون الگوریتمهای بسیارزیادی برای زمانبندی وظایف و خدمات ارایه شدهاند که به صورت همزمان، هزینههای مالی و زمانی را به کمترین مقدار میرسانند. تکنیک برنامهریزی خطی بااستفاده از مدلهای ریاضیاتی و خطی توانسته است در زمان بسیار خوبی راه حل مناسبی برای مسایل مختلف بهینهسازی پیدا کند. در این مقاله، با استفاده از روشبرنامهریزی خطی صحیح، به یک راهحل کارا و سریع جهت زمانبندی وظایف در محیطهای پردازش موازی و توزیعشده با منابع ناهمگون دست یافتهایم.

کلیدواژه ها:

رایانش توزیع شده ، بهینهسازی ، تخصیص وظایف ، برنامهریزیخطی