بهبود رفتار سازه فولادی با ترکیب جداگر اصطکاکی و بادبند کمانش ناپذیر تحت تحلیل تاریخچه زمانی

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر جداساز لرزه ای اصطکاکی بر رفتار قاب فولادی دارای بادبند کمانش ناپذیر است. برای اینمنظور 6 قاب 4، 7 و 11 طبقه فولادی که همه این قاب ها مجهز به بادبند کمانش ناپذیر هستند مورد بررسی قرار گرفته است. تفاوت قاب های فولادی مورد تحقیق مجهز بودن و نبودن آنها به سیستم جداساز لرزه ای اصطکاکی است. مدلسازی و تحلیلدر نرم افزار ETABS و تحلیل به روش تاریخچه زمانی غیر خطی انجام شده است، نتایج تحقیق، کاهش برش پایه و مقداردریفت قاب در استفاده از جداساز لرزه ای را در همه مدل ها نشان می دهد. ولی میزان این کاهش در قاب های با تعداد طبقاتمختلف متفاوت بوده است به طوری که کاهش برش پایه در قاب 4 طبقه تا حدود 50 درصد رخ داده و در سایر قاب ها باافزایش طبقات این درصد کاهش پیدا کرده است. به همین نسبت اثر گذاری جداساز لرزه ای در کاهش میزان دریفت نیز باافزایش تعداد طبقات کاهش پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

بادبند کمانش ناپذیر ، جداساز لرزه ای ، تحلیل تاریخچه زمانی ، دریفت ، برش پایه