بررسی اختلال روانی بدشکلی جسمیBody Dysmorphic Disorder در بیماران مراجعه کننده. به کلنیک های زیبایی شهر زاهدان سال 1393

زمینه و هدف: BDD (Body Dysmorphic Disorder) با اشتغال ذهنی درباره یک نقص جسمی اغراق شده مشخص می شود. در این بیماری هر جنبه ای از ظاهر می تواند سبب نگرانی باشد. در نتیجه اشتغال ذهنی با ظاهر به تخریب عملکرد اجتماعی و شغلی منجر می شود. هدف این پژوهش، تعیین شیوع و شدت BDD در بیماران مراجعه کننده به کلینیک زیبایی و پوست بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بیماران مراجعه کننده به کلینیک های زیبایی شهر زاهدان سال 1393 که خواستار انجام اعمال زیبایی روی خود بودند در صورت رضایت به روش نمونه گیری آسان و در دسترس با حجم نمونه 260 نفر وارد مطالعه شدند. پرسشنامه دموگرافیک ویژگیهای بیماران شامل جنسیت، تاهل، تحصیلات، سابقه مصرف داروهای روانپزشکی و پرسشنامه BICI برای سنجش اختلال BDD تکمیل گردید. برای بخش توصیفی داده هایکلی از میانگین ± انحراف معیار و برای توصیف خصوصیات کیفی از نمره و درصد استفاده شد. و برای بخش تحلیلی نتایج از آزمون X2 و t مستقل و ... استفاده شد.یافته ها: 260 نفر (33 مرد، 227 زن) از افراد مراجعه کننده به کلینیک زیبایی مورد مطالعه شدند، شیوع BDD در افراد 30.3 درصد بود. شایع ترین گروه سنی بین 21 تا 30 سال قرار داشت. میانگین نمره BDD در مردان که خواستار انجام پروسیجر زیبایی بودند از شدت نمره بیشتری نسبت به زنان برخوردار بود. یافته ی مهم مطالعه این بود که شدت نمره BDD در افراد مراجعه کننده به کلینیک زیبایی با سن (125/0 =p) علت مراجعه (بوتاکس، ریتوپلاستی و ...) (08/0=p)، سطح تحصیلات (29/0=p)، محل ضایعه (5/0= p) و مادرزادی یا اکتسابی بودن ضایعه (9/0=p) ارتباطی ندارد. در واقع بیماری BDD با اینکه افراد در چه سطحی از تحصیلات هستند و یا با چه مشکلی در ظاهر خود مواجهند ارتباط ندارد.نتیجه گیری: اختلال بد شکلی بدنی در بین مراجعه کنندگان به درمانگاه زیبایی نشان می دهد، تشخیص به موقع این بیماران، افتادن درمان گر در دام اقدام درمانی برای این بیماران و بروز مسایل بعدی را به حداقل می رساند.

کلیدواژه ها:

شیوع ، اختلال بد شکلی بدنی ، اختلال زیبایی ، کلینیک زیبایی و پوست