رابطه سنجی بین تیپ شخصیتی و احتمال بروز رفتارهای پرخطر در میان دختران نوجوان

زمینه و هدف: شناخت هرچه بیشتر جوانان و آشناشدن با ویژگی های شخصیتی آنان می تواند زمینه ساز رشد جامعه باشد. نظر به اهمیت مطالعه شخصیت و نقش آن در شناخت رفتار خطرجویانه، این تصور طبیعی است که در سراسر تاریخ روان شناسی جایگاه ویژه ای به شخصیت داده شده باشد .لذا هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین سبک های شخصیتی و گرایش به رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان شهر فردوس در سال 1396 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 200دختر دانش آموز مقطع متوسطه شهر فردوس به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: آزمون پنج عامل بزرگ شخصیت ( فرم کوتاه) و پرسشنامه گرایش به رفتارهای پرخطر بود. آزمون ضریب همبستگی پیرسون و در قالب نرم افزار SPSS/11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل همبستگی، نشان داد که تنها بین سبک شخصیتی انعطاف پذیری، دلپذیربودن و مسیولیت پذیری( افزایش حس قدرت و کنترل) با گرایش به رفتارهای پرخطر همبستگی مثبت معنادار وجود دارد (p<0/05, r= 0/71). بدین معنا که هرچه نمرات کسب شده در حیطه های مذکور افزایش دارد میزان گرایش نوجوان به انجام رفتارهای پرخطر نیز افزایش می یابد.نتیجه گیری: با توجه به همبستگی مثبت معنادار بین سبک های شخصیتی مذکور با تمایل به خطرپذیری دختران نوجوان، لازم است برنامه های مداخلاتی مناسب در سطوح مختلف پیشگیری برای این قشر از نوجوانان تدوین و اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

رفتار پرخطر ، سبک شخصیتی ، دختران نوجوان