نگرانی های زنان مبتلا به افتادگی اعضای لگن: یک مطالعه ی کیفی

زمینه و هدف: پرولاپس اعضای لگنی ناشی از شلی های کف لگن می باشد که یک مشکل بهداشت باروری محسوب می شود. شیوع این اختلال در جوامع غربی از 76-38% و در ایران تا 89% گزارش شده است. علایم این اختلال در افراد با توجه به شدت آن و نوع اختلال بسیار متنوع است. مواجهه با علایم می تواند بسیاری از جنبه های زندگی یک زن را تحت تاثیر قرار دهد. اینکه زنان مبتلا چگونه علایم این سندرم را تجربه میکنند و چه نگرانی هایی دارند نامشخص است. در نتیجه هدف این مطالعه تبیین نگرانی های زنان مبتلا به افتادگی اعضای لگن می باشد.مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوی است. مشارکت کنندگان با حداکثر تنوع به صورت هدفمند در درمانگاه-های بیمارستان های آموزشی شهر مشهد انتخاب شدند. زنان مبتلا ابتدا طبق اظهارات وی مبنی بر ابتلا به یکی از انواع افتادگی وارد مطالعه شده، سپس با معاینه و استفاده از سیستم POPQ درجه آن تعیین می شد. مصاحبه ها با 15مشارکت کننده به صورت عمیق و نیمه ساختار یافته تا اشباع داده ها ادامه یافت و تمام مصاحبه ها ضبط و پس از چند مرتبه گوش دادن، رونویسی گردید. تجزیه و تحلیل با نرم افزار10 MAXQDA به روش تحلیل محتوی و مقایسه ی مداوم همزمان با نمونه گیری انجام شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به پیدایش 7 طبقه ی اصلی و 28 زیرطبقه شد. طبقات اصلی شامل: نگرانی ناشی از علایم فیزیکی، عوارض روحی-روانی، مشکلات در زندگی روزمره، اختلال در زندگی زناشویی، اختلال در روابط اجتماعی، ترس از عوارض آینده و انتخاب درمان بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد مواجه شدن با افتادگی اعضای لگن به معنی وارد شدن در فضایی پر چالش است و بیماران مبتلا برای کاهش نگرانی خود نیاز به دریافت حمایت ویژه توسط کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی دارند، تا با تغییر در شیوه زندگی سبب ارتقا مدیریت بیماری خود شوند.

کلیدواژه ها:

افتادگی اعضای لگن ، زنان ، پژوهش کیفی ، تحلیل محتوای کیفی