رابطه بین نظام راهبری و ارزش بازار شرکتها در ایران

با گسترش شرکت های سهامی و مطرح شدن تئوری نمایندگی وافزایش وظایف واختیارات هیئ ت مدیره شرکتها، این سوال مطرح گردیدکه مدیرانی که درواقع مالک کل شرکت نمی باشند چگونه پیگیر منافع سهامداران(سایر مالکان موسسه ) خواهندبود ودر ضمن چه تضمینی وجود دارد که منافع کلیه سهامداران شرکت ، اعم از سهامدار عمده وسهامدار جزئی (سهامدار اقلیت ) وهمه گروههای ذینفع ، از سوی شرکت لحاظ گردد؟ راهبری شرکتها مجموعه ای ازمکانیسم های کنترلی درون شرکتی وبرون شرکتی می باشدکه تعادل مناسب میان حقوق صاحبان سهام ازیک سو ونیازها واختیارات هیئ ت مدیره را ازسوی دیگر برقرارمی نماید و درنهایت این مکانیسم ها اطمینا ن معقولی را برای ص احبان سهام وتهیه کنندگان منابع مالی وسایر ذینفعان،نسبت به حفظ منافعشان فراهم می آورد. این تحقیق با توجه به اطلاعات و صورتهای مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بدنبال یافتن پاسخ این سوال بودکه؛ آیا ساختار را هبری شرکتها و مکانیزم های راهبری بکارگرفته شده توسط این شرکتها ت أثیری بر ارزش شرکتها داشته است؟ در واقع آیا شرکتهای باسطح راهبری شرکتی بالاتراز ارزش بالاتری نیز برخوردارهستند. دراین تحقیق تعدادی ازمکانیسم های راهبری شرکتها راکه با محیط مالی و اقتصادی کشورانطباق بیشتری داشته،مورد بررسی واندازه گیری قرار گرفت و شاخص راهبری شرکتها G index برای شرکتهای انتخاب شده محاسبه گردید که ترکیب ی از عوامل تعریف شده راهبری شرکت ها میباشد. در مرحله بعد به بررسی رابطه بین این متغیر با ارزش شرکتها پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

راهبری شرکتها ، شاخص راهبری شرکتها ، G index