تاثیر سیاست های متفاوت غذادهی روزانه بر نرخ بازماندگی و میزان تولیدات میگوی پاسفید غربی Litopenaeus vannaemi

در تحقیق حاضر با بررسی استراتژی های متفاوت غذادهی روزانه، تاثیر مدیریت عملی تغذیه بر نرخ بازماندگی، میانگین وزنی ((ABW و میزان تولیدات سه تیمار مورد مطالعه قرار گرفت. تیماربندی این تحقیق براساس دفعات غذادهی روزانه به استخرهای میگو بصورت 7وعده (تیمار یک)، 6وعده (تیمار دو) و 5وعده (تیمار سه) در نظر گرفته شد. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب نیز در طول دوره پرورشی در سه استخر مورد سنجش قرار گرفت که همگی در یک دامنه بودند. در پایان دوره پرورشی، بر طبق نتایج به دست آمده، بهترین بازماندگی، میانگین وزنی و تولید به تیمار سه با 5 وعده غذادهی روزانه تخصیص پیدا کرد. البته با آنکه میزان تولید و میانگین وزنی تیمار سه از سایر تیمارها بیشتر بود، میزان بازماندگی تیمار دو با اختلاف اندکی بیشتر از تیمار سه گزارش شد که این نتیجه غیرمنطقی را می توان به دلیل افزایش تلفات بر اثر شیوع بیماری در منطقه نسبت داد.

کلیدواژه ها:

بازماندگی ، پرورش میگو ، غذادهی روزانه ، مدیریت تغذیه