بررسی مقایسه تغیرات مورفولوژی سگمان قدامی در جراحی فیکوامولسیفیکاسیون و فیکوترابکولکتومی، در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته اولیه و کاتاراکت هم زمان

مقدمه و هدف: گلوکوم گروهی از اختالات چشمی است که منجر به صدمه پیش رونده عصب بینایی می گردد. با توجه به اهمیت بیماری و عدم آگاهی کافی در مورد کارایی روش های جراحی مختلف نسبت به یکدیگر و نیاز به پروتکل های درمانی موثرتر در این مطالعه ی به بررسی تغییرات مورفولوژی اتاق قدامی به روش AS-OCT ، بعد از فیکوامولسیفپکاسیون در مقایسه با فیکوترابکولکتومی، در بیماران مبتلا به PACG و کاتاراکت هم زمان پرداختیم. روش انجام پژوهش: پس از بررسی تمام بیماران توسط گونیوسکوپ، به طور تصادفی با جدول اعداد تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل 20 بیمار تحت فیکوامولسیفیکاسیون بطور هم زمان کارگزاری لنز داخل چشمی phaco+IOL+VGSL و گروه دوم شامل 27 بیمار تحت فیکوترابکولکتومی بلور هم زمان کارگذاری لنز داخل چشمی phacotrab+IOL می باشند. تمامی بیماران یک هفته و سپس 1 ماه و 9 ماه بعد از عمل جهت پیگیری مورد معاینه قرار گرفتند. نتایج: میانگین و انحراف معیار سن بیماران 59.3077±5.90294 می باشد. محدوده سنی بیماران زن در گروه 1 phaco+IOL+VGSL و 10 مورد و 12 زن در گروه 2 phacotrab+IOL قرار دارند. نتایج نشان می دهد اختلاف میانگین AOD و TISA و TIA در فواصل زمانی یک هفته، یک ماه و شش ماه بعد عمل با قبل از عمل از لحاظ آماری معنادار بوده است P-value<0.05 همچنین اختلاف میانگین متغییرها درون گروهی و بین گروهی از لحاظ آماری معنادار می باشد P-value<0.05نتیجه گیری: با توجه به معنادار بودن AOD و TISA و TIA قبل و بعد عمل و تغییر قابل توجه در مورفولوژی سگمان قدامی توسط AS-OCT ، این روش می تواند جایگزین روش های دیگر شده، البته مطالعات و پیگیری بیشتر مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

گلوکوم ، فیکوامولسی یکاسیوط ، فیکوترابکولکتومی