تحلیلی بر سیاست های کارآفرینی در ایران مطالعه موردی استان یزد

امروزه جایگاه بنگاه های کوچک و متوسط در جهان بسیار گسترده شده است به گونه ای که در 30 کشور پر درآمد از اعضای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، این کسب وکارها دو سوم اشتغال بخش رسمی را تشکیل می دهند. تقویت روحیه رقابت و کارآفرینی در اقتصاد، افزایش بهره وری و ایجاد اشتغال، سه ویژگی عمده این بنگاه ها است که چنین جایگاهی به آن ها بخشیده است. در ایران نیز، در برنامه چهارم توسعه بدین مهم توجه خاصی شد و آیین نامه گسترش بنگاه های کوچک زودبازده (SEEs) در آبان سال 1384، در راستای سیاست های قانون این برنامه از جمله ماده 21 و 140 که در آن ها به خصوصی سازی شرکت های دولتی، توسعه کارآفرینی و حمایت از کارآفرینان بسیار تاکید شده، به تصویب هییت وزیران رسید و در آذر سال 1385 اجرایی شد. این درحالی است که تاکنون گزارش های مختلفی برای ارزیابی سیاست مذکور ارایه شده و مقادیر مختلفی برای انحراف این طرح در دستیابی به اهداف آیین نامه اجرایی مربوط به آن ذکر شده است. با توجه به این ارزیابی ها راهکارهای متعددی برای توسعه ی کارآفرینی ارایه شده که از آن جمله می توان به بررسی های کارشناسانه در امر تخصیص منابع اشاره کرد، این پژوهش به تحلیل این سیاست به عنوان یکی از سیاست های کارآفرینی طی برنامه چهارم توسعه در استان یزد، پرداخته است، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تخصیص تسهیلات در این استان به صورت معنی داری بر به بهره برداری رسیدن آن ها تاثیر گذار بوده و از این رو می توان این یافته را نمودی از موفقیت یکی از سیاست های کارآفرینی در استان تلقی نمود.

کلیدواژه ها:

سیاست های کارآفرینی ، استان یزد ، بنگاه های کوچک زودبازده