بررسی اثر رشد بهره وری و رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی بر توزیع درآمد مناطق روستایی با رهیافت ARDL

مسیله توزیع درآمد، خصوصا در مناطق روستایی از مباحث مهم دنیای امروز در زمینه اقتصاد است. چراکه توزیع نابرابر درآمد عواقب نامناسبی همچون مهاجرت به مناطق شهری با هدف کسب درآمد بیشتر را در پی خواهد داشت. همچنین توجه به بخش کشاورزی با سیاست گذاری های مناسب جهت افزایش بهره وری و رشد که از اهداف مهم اقتصاد مقاومتی است، می تواند تاثیر بسزایی در جهت ارتقا سطح زندگی کشاورزان داشته باشد. در مقاله حاضر، ارزیابی اثر رشد بهره وری نیروی کار و سرمایه، رشد ارزش افزوده در بخش کشاورزی و همچنین رشد بخش کشاورزی بر توزیع درآمد مناطق روستایی در طی دوره زمانی 1392-1369 انجام پذیرفته است. این مهم با استفاده از نرم افزارهای Microfit 4 و Eviews9 و با به کارگیری رهیافت خود توضیح برداری با وقفه های توزیع شونده (ARDL)، انجام شده است. نتایج تحقیقات حکایت از وجود رابطه کوتاه مدت میان بهره وری نیروی کار بخش کشاورزی، وقفه اول و دوم بهره وری نیروی کار بخش کشاورزی، وقفه اول بهره وری سرمایه بخش کشاورزی، وقفه دوم رشد بخش کشاورزی و ضریب جینی دارد. همچنین وجود رابطه بلندمدت میان رشد بهره وری نیروی کار و رشد بهره وری سرمایه در بخش کشاورزی و ضریب جینی مورد تایید قرار گرفت؛ اما وجود رابطه بلند مدت میان رشد بخش کشاورزی و رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی و ضریب جینی مورد تایید قرار نگرفت. همچنین ضریب ECM با نشان دادن عدد 26/1- نشان از این دارد که با وارد شدن شوک در بلندمدت به مدل، به جای تعدیل شوک ها و رسیدن به تعادل، از تعادل دور می شویم.

کلیدواژه ها:

توزیع درآمد ، بهره وری ، ارزش افزوده ، ARDL ، ECM