رابطه شیوه های همسرگزینی و سازگاری زناشویی بر مبنای دیدگاه اسلامی در دانشجویان

این پژوهش با هدف تعیین نمودن رابطه شیوه های همسرگزینی با سازگاری زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه های دولتی شهر تهران انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و رگرسیون است. جامعه پژوهش شامل دانشجویان متاهل مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های دولتی شهر تهران و نمونه پژوهش را 100 دانشجو که بهصورت تصادفی ساده از رشته های مختلف تحصیلی انتخاب شده بودند تشکیل میدادند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس سازگاری دو نفره (زن و شوهر) و پرسشنامه شیوه های همسرگزینی استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد، بین شیوه های همسرگزینی و سازگاری زناشویی رابطه معنادار وجود دارد ؛ و بیشترین میزان سازگاری زناشویی در شیوه آشنایی و رضایت خانواده میباشد. با توجه به یافته های تحقیق حاضر باید برنامه ای بر اساس منابع اسلامی و متمرکز بر اصلاح سبک همسرگزینی و اصلاح سبک همسرداری به همه دانشجویان آموزش داده شود تا با آگاهی هرچه بیشتر دست به انتخاب بزنند و رضایت خانواده را در انتخاب خود لحاظ کنند.

کلیدواژه ها:

همسرگزینی ، سازگاری زناشویی ، ازدواج